Senin gibi sevilen, benim gibi dilsizleşen kaç kişi kaldı. Kaç can açtı avuçlarında kaç kuş kondu başına daha ne kadar sağır kalırsın bana. Ben sağır kalırsam gelemezsin, gelişin tıkanır dudaklarımda, o dudaklarda boşalır acının çığlığı o dudaklardan akar bal damlası. Nerdesin şimdi hangi hali yaşarsın, hangi demden içtin aşkı. Ben demsiz kaldım, koskoca bir boşluk karşıladı. Yıllarca yok saydığım kalbime neden geldin. Şimdi daha da yalnız, ellerimin boşluğunda boğuluyor özlemin. Söz verdiğim gözlerime damlası akacakken buz tuttu, sıcak gülüşlerden aldın beni. Ne geliş ne gidiş belli, nasıl bir alışkanlık bıraktın böyle, nasıl bu deliyi kendi yoluna akıttın anlamadım. Anlasaydım kurşun askerlerim sandığından çıkar meydana çağırırdım. Aşk mısın sen, sevda mısın, arzunun sesi, tutkunun rengi misin? Bilemedim!

Sen kuzum de derken, ben sana canım dedim tuhaf değil mi bu, hani canın içinde nerdeydim. Kırıklıklar doldurmaya ne gerek vardı. Bir buselik makammış demek, bir kucaklayışta solan bir çiçekmiş yaşantımız. Mutlu olmak nasıldır, nasıldır sevilmek, nasıldır özlemle gel diye seslenmek! Başka sevgiler teselli vermez bak bunu iyi bilirim, kül bir yürektim yeniden doğuşumdun şimdi külliyen yittim sevgili diyemediğim. Avuçlarının sıcaklığını hissetmeden buz dağına çarptım. Hani bana çarp demiştin ya, ben seni sararım. Kollarımız birbirini tanımadan yarım kaldım. Işığım gözlerimden yitti. Sen kendini bana neden alıştırdın.

Vuslatını sehere taşıyamadığım düşler kaldı içimde, kırık dökük bir köşede uyku halinde. Bir an yorulup kalsam diyorum, belki bir esrik bir gülümseyiş gelir can verir rengime. Aşk denen sevgi seline girmeye korkan hangimizdi sence, hangimiz sandal olup açamadı. Hangi kırıntı yeniye teslimiyetten uzak bıraktı. Göz nuru bir gülüşün içimde, sarılışın kollarımda esir kaldı. Düşürmemek için sandığa kilitledim ikisini, güve yemezse tabi. Bir gün arkadaşça bir merhaba dersin diye!

Demek gittin, sessiz sedasız, habersiz bıraktık bu burukluğu içime, yanılıyorsam söyle. Gitmedim diye bağır gözlerimin içine gripte. Gel sevgi dillenişim gel! Bu cana can ver yeniden!

ilknr köknar-sokak kaçkını