Senin gibi gençlerin edebiyat adına böyle düzeyli ve ciddi çalışmalar yapması ne kadar gurur verici.
Ki yıllardır tanırım burada çizgisini bozmadan ilerleyenlerdensin. Hatta ilk geldiğimde dikkatimi çeken isimlerdensin.

Ne kadar güzel değinmişsin eleştiri cehennemine, kaba sözcüklerden uzak durarak. Edebî dil ile konuyu özetlemen, şık sözcükler eşliğinde devam edişin anlatıma değer katıyor... Eminim daha söyleyeceğin çok şey vardı ama tadında bırakman da ayrıca çok güzel ve örneklemeler çarpıcı...

Her şeyi ile nefis bir yazı okudum.
Emeklerine sağlık canım...









n e. m tarafından 3/27/2016 6:37:53 PM zamanında düzenlenmiştir.

Ben de ufaktan ufaktan birseyler ögreniyorum. Edebiyat gerçekten bir deniz derya.
Günün paylasimini tebrik ederim, hak yerini bulmus.

Saygilarimla Xanthi beg kardesim,

Ben ilk şiir okumaya başladığımda ( sanırım ilkokul birinci sınıftı) nasıl sevmiştim sesli okuduğumda ard arda düzgün sıralanmış, kulağıma hoş gelen kelimeleri ve beynimde oluşturdukları resimleri;düşünmüştüm ki bunları yazan " süper zeki, olağanüstü canlılar" ...

Sonra yavaş yavaş açılınca dünyaya anladım ki hiç bir şey o kadar kolay değil ! Yani süper Zeki olmakta, tüm kitaplardaki bilgileri toplayıp, araya tabiri caizse yabancı kelimeler serpiştirip sunmakta veya herkesi yağlayıp ballayıp ( geçici popularite)dünya kurallarını uygulayıp yazmak da,yazanları okumakta çok sıkıcı.

Hayal gücümü tetiklemeyen, bilgi birikiminin doğru biçimde sunulduğu, evimdeki bir çok kitaptan derlenmiş gibi gözüken bir yazıyı günde görmek şaşırttı ancak bir şiirsever olarak vardır elbette bir sebebi bu durumun diye de düşündüm .

Bu sebeple tebrikler :)))

Saygılarımla

Uzun uzun akılda bekletilesi ve benimsenesi bilgiler.

Yolun şiir olsun inşallah.
Tebrikler tesekkūrler verdiğin emeğe.

Merhaba Fatih' cim. Öncelikle onore eden düşüncelerin için çok teşekkür ederim. Senin gibi bilgili. şiiri ciddiye alan , değer verdiğim bir insandan böylesi sözlere mazhar olmak son derece mutluluk verici. Sağ olasın.

Yazının girişinde Eleştiriye ve daha çok sitemizde yapılan eleştirilere yönelik haklı görüş ve düşüncelerine katılmamak imkansız. Bir şiire ya da yazına yönelik eleştiride bulunmak gerçekten çok zor. Bazı arkadaşlarımızda örneklerini gördüğümüz gibi direkt olumsuz düşünceyi belirtmek değil, ya da şiirin psiko incelemesini yapıp deneme yazmak da değildir eleştiri.


Eleştiri bana göre, eleştirenin tamamen öznel bakışından son haddine kadar sıyrılmayı becererek, nesnel ölçülerde yapıt üzerinden yapılan bir eylemdir. Tamamen yapıtı meydana getiren unsurlar üzerinden yürütülmeli.

Onların dilsel ve anlamsal açıdan tek başına ve birbirleriyle olan etkileşiminden kaynaklı yeni oluşumlarını görerek bir sonuca varmayı hedeflemeli. Şiir yazmak nasıl bir kültür ve bilgi zeminine, yeteneğe sahip olmayı gerektiriyorsa onun karşısında duran eleştiri yapmak da en az aynı ölçüde , aynı şekilde donanımlı olmayı gerektirir.

Bir de eleştiri yazmayı sadece kendilerince hata görüleni tespit etmek olarak gören bir anlayış hakim ki buna da son derece karşıyım. Bence öncelikle şiiriyet değeri üzerinden genel kabul görmüş fenomenleri ortaya çıkardıktan sonra bunların bilimsel dayanaklarını , mümkün mertebe örneklerle açıklamalı.

Daha sonra aynı bilimsel veriler ışığında olumsuz yönlerine projektörlük yapmalı. Ki neden olumsuz bir yargıta bulunulmuş olduğu okurlarda öznel tutum olabileceği yönünde şüpheye yer bırakmasın.



Kaldı ki bunu bile dikkate almayacak olsak, sonuç da bir şey konusunda iddia da bulunuyorsak ispat yükümlülüğünü ve sorumluluğunu da taşımalıyız. Ötesini düşünmek bencillikten ve eleştirinin yapılmasına yönelik faydanın zarara dönüştürülmesini sağlamaktan başka hiçbir şeye yaramaz.


İmge konusunda Tevfik Fikret' den vermiş olduğun örnek son derece manidar ve anlamlı. Hem sessel, hem anlamsal yönüyle gerçekten birbirini tamamlayan bir güzellik bütünü. Daha güzel anlatılamazdı. Yağmuru kendi sesiyle ve dokusuyla anlatabilmek. Hem akla, hem duyguya, hem göze, hem kulağa bir insanda algıya yönelik ne kadar unsur varsa hepsine yüzünü dönmüş hepsini kapsayan bir başyapıt. Canlandırılmış görüntüler, kelimelerdeki seslerle ( kafiye, redif, aliterasyon, asonans ) sağlanak müzik, ahenk.hepsi şiirin hem biçim hem anlam yönünden birbirlikte kullanımına örnek teşkil ediyor.

İmge bir şiirin olmazsa olmazıdır. Bazı şiir sever arkadaşların kabul gördüğü gibi aslında salt amaç değildir. Araçtır imge. Gönderen ile gösterilen arasında gösterendir. Oktur. Der ki bunu takip et sonuca ulaş. Yolunu da çağrışımla yapar. Gösterdiğim bu ama bunun hem sessel, hem anlamsal açıdan sende uyandırdığına bak. Bunu tek kelimeyle de yapabilir. İmge tasartısı olarak kullandığı kelimeler dizini ile de. Aslında asıl sorun nedir bana göre biliyor musunuz ? İmge olmazsa olmaz diyoruz ama imgenin karakteri ve şiirdeki ana anlama olan organik bağıdır dikkat edilmesi gereken. Yani bir dörtlükte bakıyorsunuz gök inerken yere diğer dörtlükte masa denizde yüzüyor ... Yukarıda Tevfik Fikretin şiirine bakalım baştan sona yağmur ve görüntüsüne, onun hissettirdiklerine ilişkin. Bütünsellik yok. Aslında tekbir imge var olmalıdır şiirde. Diğer kullanılan imgeler onun kolu, bacağı, gözü, gözü olmalıdır. Yani ona ilişik. Çünkü tek imge anlama dönüktür. Gösterilmek istenene dönüktür.

Diğer imgeler onun yardımcısı olmak zorundadır. Buna riayet edilmediği takdirde ortaya başı farklı, kolu farklı, yürüdüğü yol farklı, söylediğinin tersini yapan, ya da garip bir canlı çıkar. Evet burada aslında şiiri canlı olarak , insan olarak gördüğüm bakışımı da deşifre ediyorum .


Doğa da her şey estetik bir dizaynda, güzellikte vücud bulmuş. Şiir de canlıdır. Şaire verilmiş vergidir. Ve bu kurala riayet etmelidir derim.


Her zaman ki gibi doyurucu bir güzellikti. Çook teşekkür ederim. İyi ki varsın. Varlığın büyük nimet hepimiz için. Sağ olasın Mehmet' cim. Nicelerini okumalara. Selam ve sevgiyle.







Şükran AY tarafından 3/26/2016 12:14:33 PM zamanında düzenlenmiştir.

Çok degerli bir yazı ve takip edilmesi gereken bir yazar.

Vakit buldukca takip edeceğim, öğreneceğim çok sey var sizden.

Tebrik ederim, selamlar.

İnsan kendi kendine ‘’Ne saçmalıyorsun beee!!!’’ der mi? Der tabi..Bende az saçmalamak için başımı şöyle gökyüzünü yavaş yavaş kaldırdım… Sonra aklıma Nıetzsche geldi… Hani bir zamanlar okuduğumu sandığım ve loş odada beni yapayalnız bırakıp gittiği kitap ‘’Ahlakın Soy Kütüğü’’ adlı kitabı…


‘’Ne ahlaksız bir dünya ve ne ahlaksız şiir’’ diye geçirdim aklımdan… Bakma aklımdan dediysem. Aslında kalbimden ! ‘’Ve sen’’ dedim Kant ! ‘’Ne saçmalıyorsun evrene karşı bunca gerçekler varken? ‘’ Sonra ışıklar söndü. Bir anda dilimden "eureka, eureka" sözleri dökülüverdi ‘’Ahlakın Soy Kütüğü’’ ne yeni yepyeni eleştiri modelleri bulmuştum kendiliğimden… ‘’ Neo-Kritisizm’’ yani yeni eleştiricilik…Vay dedim kendime var…Artık şire yeni bir gözle hatta gözlükle ve hatta her neyse işte onunla bakacağım. diye.


Sonra dedi şair:

‘’müşkilat-ı dehr olur mu hiç pa-bend-i dühat
zahme düş oldukça sirin savleti şiddetlenir’’


Sonra ‘’ahhh’’ dedim . Ama inanmadı… ‘’Eleştiriyorum’’ dedi şair .Sonra bunları duyan Alain çıkageldi…’’Yok arkadaş yok ‘’ dedi…’’Çünkü (natüre morte)unu o bizzat kendisi yapar. Onun gözüne her şey güzel görünür. Yeter ki onlar ;dizeyi, portreyi, düşünceyi ortaya çıkaran dilin çınlayışına, ahengine uygun düşsünler. Bunun tersine öğretici, eleştirici şiir dünyaya, duyguya ve insana soğuktur. Bu tür şiirlerdüşünce,portre ve dize doğaya aykırı bir yol tutarlar,sonunda boğarlar,bütün bütüne sustururlar onu. Bunma şiir diyemeyiz artık, olsa olsa bir bilgidir o; bir dil bilgisi,gözlem ve manzumecilik bilgisidir..

Sonra o seslendi bu seslendi şu seslendi hepsine sus dedim…Çünkü onlara yeni ‘’ Neo-Kritisizm’’ yani yeni eleştiricilik dönemi şiirde başladı’’ dedim… İyi demişim valla…


Aslında genel kültür seviyesi düşük,kelime hazinesi günlük 16 kelimeden ibaret olan bir topluma ,askılıkta asılı duran ve kimsenin aklına gelip de kullanmak istemediği bazı kelimeler,bazen olağanüstü şeyler yazdırabiliyor.. Bunu tekrar anladım..



Umarı yazınız yeniden güne gelir ve şiirde yeni çağ eleştirisini herkes öğrenir..

Eyvallah üstad...