HAYAT BAZEN

• 20 Mart 2016 Pazar 01:22:22

20.03.2016 /KAYSERİ

HAYAT BAZEN

Hayat bazen öyle şaşırtıcı ki..
Ne zaman ne ile karşılaşacağını tahmin bile edemiyor insan. Tam hayattan ümidini kesiyorsun ,artık yolun sonundayım ,asla hiçbir şey eskisi gibi olmayacak, benim için tüm yollar bundan böyle kapalı diyorsun….İşte o an öyle bir şey oluyor ki bir ümit ışığı yanıyor içinde bir sevinç dalgası yayılıyor ,yakıyor sanki tüm damarlarını…O an kendini dünyanın en güçlü en mutlu insanı olarak görüyorsun. Hayat bazen insana oyunlar oynuyor, öyle süprizler hazırlıyor ki…..Bir anda dünyanız değişiyor. Yaşamak bu olsa gerek. Acı, tatlı, iyi ,kötü hayata ve yaşama dair her şey …işte hayat dediğin… Bundan ibaret.Bir gün sabah kalktığında dünyanın en zengin insanı oluyorsun, bir başka gün amansız bir hastalığın pençesinde olduğunu öğreniyorsun…Tüm ayarların bir anda altüst oluyor…Dengeler değişiyor..
Bazen yağmurlu bir havada kendini yürürken buluyorsun, içine çekerken ıslanan toprağın kokusunu , yüreğin pırpır ediyor, mutlu oluyorsun…Bazen ılık bir meltem rüzgarıyla dalgalanırken saçların sevinçten uçuyorsun. Yürüdüğüne , bu güzellikleri gördüğüne, bu duyguları hissettiğine, sahip olduklarına şükrediyorsun…En olmaz zamanlarda hayat bizi şaşırtıyor anlayacağınız.. Hayatın içinde gelgitler yaşarken , bir başka hayatın içinde buluyor insan kendini…Sanki bir başka zaman dilimine geçer gibi…Bir rüya gibi…Hayat bizi nereye sürüklerse oraya gidiyoruz…Aslında doğduğumuz günden itibaren ölene kadar geçen zamanda bilinmez bir yolculuğa çıkıyor insan…Bu yolculukta yollar bazen dikenli ,bazen inanılması güç ama pürüzsüz ,bazen kısa ,bazen çok uzun…Bu yolculukta hayat size her şeyi öğretiyor, isteseniz de istemeseniz de…kafanıza vura vura öğretiyor…İşte bu yolculuktan kimimiz insan olarak ,bazılarımız da başka bir yaratık olarak bu yolculuğu sonlandırıyoruz ..Yaptıklarımızla ,arkada bıraktıklarımızla ,hayat duruşumuzla ,bazılarımız izler bırakırken, bazılarımız da unutulup gideriz….Hayat en büyük öğretmendir ,bu hayattan gelip geçerken iyi bir öğrenci gibi , önce insan olmayı öğrenip , yaşam boyunca dokunduğunuz her insanda bir iz bırakmak, isminiz geçerken geride kalanların yüzlerinde gülümseme yaratmak, yokluğunuzla bile insanlığınızla fark atmak gerekir….
İşte hayat bazen bu şansı verir bizlere ..Ben kendi adıma bu şanslılardan biri miyim ,bence öyleyim…Bundan sonra da insan olma yolunda hayattan daha çok öğreneceklerimiz var , diye düşünüyorum.. Öğrenmenin sonu yok biliyorsunuz… Toplum olarak da insan olmaya ,birlik ve beraberlik içinde olmaya her zamankinden daha çok ihtiyacımız olduğuna inanıyorum…
Hayatın; savaşın , yokluğun olmadığı ,huzurla ,birlik ve beraberlik içinde , hep birlikte bu vatan topraklarında yaşayan bir millet olmayı öğretmesi dileklerimle……..