Dört sene önce dikilmiş bir binanın yirminci katının balkonundayım buraya niye geldim bilmiyorum Ahmet içerde haberlere bakıyor yine bir bomba yine ölümler yine yine yine. Boşluğa kendimi bırakmak istiyorum aşağıdan insanlar geçiyor şimdi değil daha beklemeli gece atlamalı zaten insanlarında insanlığında ölmesinin çok kolay olduğu bir ülkede buradan atlayarak birilerinin canını yakma ihtimalim var. Matematiksel olarak düşük olsada aşağı düşerken birinin üzerine düşüp onunda ölümüne sebep olmak istemiyorum.

Yirminci kattayım Funda Ömer Zeynep İsmet Selim Faruk ve daha Birçok kişi iyimisin diye mesaj atmış hepsine toplu mesaj attım iyiyim a. koyayım diye. Zehra içerden bağırıyor Serdal amca yemek hazır diye evet buraya bu ufaklığı sevmek için geldim dört yaşında bu kadar akıllı olabilmesine şaşıyorum. İçeri geçmek gerek aslında bunu Ahmet Melike ve Zehradan oluşan çekirdek aileye yapmamam gerek başka bir ölüm yolu denemesi yapmalı. Kalmam için itiraz etmezler inşaallah. Zehra balkon kapısını açıp kollarıma koşuyor yakalayıp sıkı sıkı sarılıyorum ona ne güzel cennet kokuyor bu ufaklık yanağımdan öpüp bomba ne demek diye soruyor. Ne demem gerektiğini bilmiyorum dört yaşında çocuk bombayı öğrenmemeli buna kimsenin hakkı yok. Allahtan ısrar etmiyor anlatmam içim içeri geçiyoruz Ahmet ve Melike kaygı ile Zehrayı izliyor. Aslında evlenip bu dünyanın kahrına bir kadın ve muhtemelen bir çocuğu katmak istemediğimden evlenmiyorum. Mercimek çorbası çok güzel olmuş diyorum Melikeye sağol diyor. Sonra yiyoruz daha karnımız doyduğu için şükretmelimiyiz bilmiyorum. Ölüm karnın tok yada aç olmasına bakmıyor.

Zehrayı yatırıyorlar salona geçiyorlar Ahmet Melikenin elini tutuyor ikisininde gözleri yaşlı. Biz gidiyoruz diyor Ahmet nereye diyorum. Kanadaya diyor iş bulmuş kaçmak istiyorlar haklılar benimde kaçacak gücüm olsa kaçarım. Aslında tek başıma olmasam çoktan kaçmıştım. Ev kredisi diyorum umrumuzda değil diyorlar. Ahmet benden borç istiyor veririm elbet diyorum sonra konuşuyoruz. Konularımız ölüm bomba terör siyaset başka birşey yok. Saat geçiyor yatmaya gidiyorlar misafir odasının yerini biliyorum nasılsa onlarda birşey demiyorlar. Ailenin dördüncü üyesiyim zaten Zehra doğduğunda beri.

Mutfağa geçiyorum buzdolabının kapağını açıyorum sonra kapatıyorum.
Bunu tekrar ediyorum sonra su içiyorum yatağa gidiyorum. Misafir odasındaki gardropda bana ait pijamalar var giymek istemiyorum. Telefona bakıyorum Toplu mesaj attıklarımın bi kısmı geri mesaj atmış. Ömer hastaneye gel kan lazım yazmış gitmek istemiyorum arıyorum açmıyor arıyorum açmıyor mesaj atıyorum acil mi diye. Yarım saat sonra cevap yazıyor gerek kalmadı kaybettik diye. Funda arıyor ağlıyor korkuyorum diyor bende korkuyorum diyorum. Buraya dön diyor özür diliyorum ondan döneceğim diyorum özledim diyor. Ölme diyor benim elimde sanki ölmemek. Konuşuyoruz boş boş hayal kuruluyor hayat kurulmuyor.

Yirminci kattayım saat üç olmuş Funda zar zor kapatıyor telefonu. Kalkıp salona geçiyorum tv yi açıyorum ölüm haberlerinin yerini. Dallas türevi diziler yarı çıplak klipler adalı izlemeli programlar almış kapatıyorum. Mutfağa geçiyorum su içiyorum elimi yüzümü mutfakta yıkıyorum Melike görse evden kovar. Bir sigara yakıyorum balkona geçiyorum sigaram bitiyor yine yakıyorum mesanemi boşaltmam gerek tuvalete gitmek istemiyorum üşeniyorum aslında açıyorum fermuarımı yirminci katın balkonundan aşağı salıyorum sidiğimi. Yarım saat geçiyor sıra bende artık zamanı geciktirmek için yaktığım sigaralarda tükendi. Koşarakmı atlasam diye düşünüp salona kadar tüm kapıları açıyor. Bir iki kere yavaşca prova yapıp çarpma ihtimalim olam eşyaları kenara çekiyorum. Son bir kez gerinip koşuyorum salon hol mutfak.

Aniden duruyorum Zehra su içmeye çalışıyor ağzını çeşmeye dayıyor haliyle ikimizde korkuyoruz o basıyor çığlığı ben basıyorum ha siktiri. Ahmetle Melikede uyanıyor koşarak geliyorlar. Önce korkuyor sonra gülüyorlar gelmeyin üstüme gülmeyin diyorum. Ölmek için bu evin yanlış tercih olduğunu biliyordum.

Yirminci kattayım yataktayım iki saat uyudum galiba kahvaltı hazırlanmış Ahmet anlatıyor bir aya gideriz parayı ne zaman verebilirsin diyor akşam getiririm diyorum.

Zehrada geliyor
Paytak Paytak yürüyor ve gülüyor yumurta yemek istemiyor
Serdal amca gece beni korkuttun diyor neden koşuyordun diyor
Ahmetle Melike suratıma bakıyor.
Gülümseyerek spor yapıyordum kuzum diyorum
Ayrıca en çok ben korktum.

Gülüyoruz... Geçiyor içimdeki ölüm bir dahakine bir Zehra kurtarırmı beni bilmiyorum…