Neden? Aslında o kadar şey anlatıyor ki, dünya bu kelime üzerine kurulmuş olsa gerek. İlk önce neden insanların yaratıldığıyla başlayabilirim cümlelerime. Neden biz?

Sırtında ekmek taşıyan karıncaları düşünüyorum da, acaba onlar da düşünmüyor mudur, insanlar gibi? Mesela demiyorlar mıdır, biz yaratıldık ve dünyanın baş rolü biziz. İnsanoğlu olarak bir tek ben mi düşünüyorum, benlik duygusunu neden bu kadar sahiplendiğimizi? Neden sen? Bu bedene senin ruhun gelmiş, başka bedene gelmiş olsa sen yine sen mi olacaktın? Madem öyle değil, neden bu kadar sahipleniyoruz kendimizi ki bildiğimiz halde can bedenden giderken bile iznin olmadan gidiyor... Gelirken zaten muamma! Allah neden insanoğlunu yarattı sorusu geliyor hep aklıma, siyah ve beyaz karışık bir boşlukta savruluyorum, sonucu yok, cevabını düşünmeye bile insanın kapasitesi kısıtlanmış mı yoksa? Sonrası bir durgunluk... Ama zorluyorum ve neden sorusunu her zaman yöneltiyorum yaşadıklarıma... İnsan yaratayım diye, bizi yaratmamış olsa benlik duygusu kimin duygusu olacaktı. Neden ben diye de düşünüyorum. Kocaman mavi geoit yapı, içinde biz. Hatta kocaman geoit yapı, kocaman siyah evren içinde. Evren neyin içinde? Sonu neresi? Sonumuz da başlangıç mı olacak yoksa? Belki de yaşamıyoruz, yaşamımızdan önce bir rüyada yaşayacaklarımız görüyoruz? Ya da önceden gördük yaşadıklarımızı, ve şu an gördüklerimizi yaşıyoruz. Olamaz mı? Ben. Sihirli kelime bu.

Bilinmişliklerimizden bilinmeyenlerimiz ortaya çıkıyor. Bilinmeyenlerimiz ise bizi düşüncelere sürüklüyor.
Neden?
2005-Nesibe Çapar