İlk Tiyatro Öncesi
Alkışlar duyuyordu,kulağı çınlıyordu,büyük tiyatrosundan önce.Düşündü bir müddet .Aklına şairlik yılları geldi.Şairdi eskiden kendine göre güzel şiirler çıkarıyordu.Gerçe hiçbir şiiri edebiyat dergisinde yayınlanmamıştı.İçinden dedi:-Şairdim ya ne güzel neden bu işe girmişti ?.İleride duran büfeye doğru ilerledi bir su ,bir pakette sakız aldı .İçi yanmıştı.Büfenin önünde duran iskemlelerden birine oturdu.Birkaç yudum su içti.Heyecanlı sayılmazdı ama stres vardı üstesinde.Hayatında hiç bu kadar büyük bir projeyle çıkmamıştı insanların karşısına Rüstem Abisi’ne minnetdardı.Orayı o ayarlamıştı.Hastanede tanışmışlardı.Orada çalışıyordu ve bu iyiliği belkide onun geleceğini değiştirecekti.Bir müddet büfenin önünde repliklerini tekrarlıyordu içinden.Bir hastayı canlandırıyordu.Onun yaşadığı hayatı konu alıyordu.Distopya hayranı olduğunu için kendi hayatını distopya şekliyle yazmıştı.Tekrar kulağı çınladı,alkış şeklinde,.Nasıl bir egoya sahibim ben diye düşündü.Bir insan tiyatro öncesi kulağı alkış şeklinde nasıl çınlardı(!) .Heyecanını unutmak için paketi açtı.Bir sakız attı ağzına.Sakızı çiğnediği sırada yanından bir bayan geçti.Büfenin içerisine girdi.Temiz giyimli ve gözlüklüydü.Acaba dedi ,içinden,.
Tiyatroya gelip gelmeyeceğini sorsam .Afişi falan sorsam ya .Ya yanlış anlarsa diye düşündü ve geri çekildi.Zaten onu çağırıyorlardı Ömer hadi sahne için son provaları alıncak diye seslenildi içeriden.
Tiyatronun içerisine girdikten sonra heyecan kapladı gözlerini ve az gözyaşı hayatında ilk defa bir sanat dalında başarılı olacaktı.Şiirde yeteri kadar kendini gösterememiş ama tiyatro böyle olmayacaktı.Rüstem Abi’si ayarlamıştı burayı ilk sahne tutarsa bundan sonra kapalı gişe oynarlar ve hayallerinde düşlediği o günlere ulaşabilirdi.