Bir çay bardağı mı olmayı tercih ederdin yoksa su bardağı mı? Hangisi olmak isterdin. Çay bardağı gibi çok mu yoksa su bardağı gibi tek mi? Ben olsam hangisi olurdum? Çay bardağı olamazdım sanırım. Çünkü çay bardağı demek bir demlik çay boyunca güzel arkadaşların güzel sohbetleri demekti. Banılan bisküvi demekti. İçinde kalan bisküvi parçasını kaşıkla yemek demekti. Sigaranın en iyi arkadaşı demekti. Bazen ailecek hatta sülalecek oturmaların birtanesiydi. Yemekten sonra babanın anneye çay koyda içelim hanım demesiydi. Sıcacıktı, bir beyefendi gibi inceydi, bir hanım efendi gibi zarifti çay bardağı.

Peki ya su bardağı. O nasıldı? Yalnızdı su bardağı. Çok fazla arkadaşı yoktu. Sadece sürahisi vardı. Oysa çayın kaşığı, şekeri, bisküvisi, sigarası hatta bazen rakısı bile vardı. Su bardağı tekti. Sadece işi düşen kullanırdı onu. Bir bardak suyunu içen bırakıldığı kenara tekrar iterdi onu. Unutulurdu ondan sonra. Bir dahaki susamaya kadar kimse suratına bakmazdı. Dert ortağı sürahiyle takılır efkarlı türküler söylerledi. Sonra içine ne bulursa koyulurdu. Çay bardağında sadece çay içilirdi. Ama su bardağında kola, meyve suyu ne bulunursa içilirdi. Bir karakteri olmasına bile izin verilmezdi. Adının hakkını bile veremezdi.

Su bardağının yalnızlığına biraz olsun ilaç olur umarım bu yazı. Yalnız olmadığını, sorunlarının farkında olan birilerinin olduğunu bilir. Bir çok su bardağını ufacık da olsa gülümsetir belki. Neyse. Lafı daha fazla uzatmayayım. Bir çay koyda içelim, daha sabaha çok var.