YETER ARTIK

• 4 Mart 2016 Cuma 13:05:52

Hepsi bu anılar yüzünden, hatırlamak istemediğim anılar... Beni içine çekenlerin yaşattığı anılar...
Suçlu değildim geldiler suçlu yaptılar... İyiydim geldiler iyiliğimi sömürdüler... Başarı hırsı vardı durmaksızın yola devam eden geldiler engelleri koydular sonra da karşıma geçtiler
Ve şu soruyu sordular;
- Sen ne yapıyorsun böyle?
Cevap hiç bir şey diyemedim, dilim sustu o an da konuşamadım " beni sizler bu hale getirdiniz " diyemedim. Konuşamadım. Sustum. Sadece sustum.
Kabullendim mi bana attıkları suçu, bir köşeye sineye mi çektim bütün o yaptıklarını... Hayır
Ben hayalleri olan bir insanım ve hayalleri olan bir insan durdurulamaz. Bunu ben yaşadım ve biliyorum.
Kaç sefer ayağa kalkmaya çalışsam onların koyduğu bir engele takılıyorum. Hayaller, hedefler öylece cansız, neşesiz duruyorlar rafta; benim onları masaya koymamı bekliyorlar. Öylece yarım ve öksüz kalacaklar. Onlar yaratıcısı kendine gelmeden, kendilerine gelirler mi?
Orası da meçhul...