Dünya üzerinde insanları diğer canlılardan ayıran en belirgin özellik; Toplu halde yaşamalarıdır. Bu süreçte insanlar maddi ya da manevi paylaşımlarda bulunurlar,.Aynı zamanda toplu yaşama ilişkin kurallara da uymak suretiyle yaşamlarını sürdürürler.

Günümüz teknoloji çağı ve teknoloji bir çok alanda hayatımızı kolaylaştırdığı kadar insanlar arasındaki gerçek anlamda iletişimi de zorlaştırıyor.

Şöyle ki;

Facebook,Twitter,Watshap, sanat,edebiyat gibi sosyal paylaşımların yapıldığı web siteleri, v.s sosyal ağlar hayatımıza hızlı bir şekilde girmesiyle bilgi paylaşımı, dünyada ve yaşadığımız ülke de,ya da bulunduğumuz şehrin dışındaki yerlerde olan bitenden haberdar olma, uzaklaştığımız akrabalarımızla,çocukluk arkadaşlarımızla ,uzun zaman sonra görüşemediğimiz bir çok insanla yeniden iletişim kurma ki ( biz buna sosyalleşme diyoruz) ilk başlarda cazip gelebilir.Ancak bütün bu sanal alem ( adı üstünde yalan alem) iletişim kanalları açık olsa da aslında iletişim kurduğumuzu sanmaktan başka, yüzeysellikten daha fazlası değil.Beden dilinin kullanılmadığı,kelimelerin soğuk ve anlam kargaşalarına,yanlış anlamalara meydan verdiği bir iletişim iletişim midir? Sevdiğiniz birini telefonla arayıp sıcak sesini duymak varken bayramlarda ya da özel günlerde bile toplu ileti atmak modası da neyin nesi.? Öylesine yapmacık,öylesine anlamsız. Kolay ulaşılır olan kolay da kaybedilir.Duygusal anlamda da insanlara kolay ulaşılması hem karşılıklı olarak iki insanı hobi haline getiriyor hem de yaşananlar yüzeysellikten öteye geçemediği için hayal kırıklıkları fazlasıyla yaşanabiliyor. Birçoğumuz sanal iletişimin; en çok da insan ilişkilerindeki samimiyetsizliğinin farkında olmamıza rağmen sözde teknoloji özürlü olmamak adına bu alemi etkin bir biçimde kullanıyoruz maalesef!

Evet Dumanı üstünde tüten bir fincan kahve veya mis gibi demli bir bardak çayla taçlandırılmış, karşılıklı tatlı tebessümle yapılan muhabbetin yerini ne tutar ki?

Sevgi ve muhabbet temennilerimle!!