hakkında

• 29 Şubat 2016 Pazartesi 04:54:21

insanlar kacisiyor bir seylerden. Buyuk bir curcunanin icersinden kendi gibi olani alip yanina koyuyor.
Umut oldukca insan depresif dusunemiyor.Yahu hislerden bahsedicem ne terimi?
Tanimadigim insanlarla gorusup tanismamak istiyorum yoksa diger turlusu güç. Kendinsellige gecip siyriltmak isterken ve asagilarken istedigin gibi olmayanlari tekrar o kactigin seyi ozluyorsun.Dostlugu özlemek..ve onu yıpratmadan eskitmek..
..
Bir istanbul’u goremedim gozlerinde. Ben sana istanbulmuşsun gibi baktimda sen adalarin kiz kulesini besledigi gibi benimsemedin beni. Eksiktik işte, gerçi bir bütün olamayacak kadar kaybolmuştuk. Dengede durmak dengeli davranmaktan daha cok zorlasmis kimine, gerci kimide anlamaz ne kadar istemiyorum desende. O maskeleri ayırt edemeyene tecrubelerini gostermeyecekmişsin. Şekil degistirmek ortama gore cikarttigin bi ayaklanmadir, farkedilmez. Bastirani goruncede Istanbul’u goruyorsun. O butunsellik, zirvalara kulagini kapattigin ve olagan her seyden daha asil.
O naif muzikler susmaz, perdelerde filmler bitmez, sahnelerde tiyatro devam eder,, bir yerde birisini oynatiyor bu insanlar anlami arasakta bulamamaktan korktugumuzdan.
Sen benimle digerleriyle konustugun gibi mi konusuyordun yoksa? Yoksa bu affedilmez. Milleti şahlandiriyorsunuz bu cok korkutucu...
Binalarin karsilik dumduz oldugu oldukca uzun arnavut kaldirimiyla suslenmis ve yanyana kafelerin oldugu sirin bir sokakta, o naif muziklerin caldigi kafelerde karsilasmamistik zaten seninle. Ortam boyle degilse olayda aşk degildi zaten. Denizin nemini hissetmen lazim otururken, sen kuvvetle poyraz esiyordun. Mekanlar cok kalabalik, siyrilman lazim kendini ispat etmeye calismak diğil.
Oysa herkes kacisiyordu bir seylerden, en sonunda o kalabaliga karisip herkesleştiler...Yere düşen bir dal sigara..