İnsanlar kendisini sürekli avutan bir garip sanıda kalmış, anlamadığını anlatabilme çabasına sevgi deyivermiş bir hayali portre çiziyor sürekli...
Sevği ne melek ne de şeytan, Sevgi bir ruh sadece ne anlamak mümkün ne de anlatabilmek,beslenme gibi bir terakki sadece duygusal bir gıda..
Pınar hanım bu çelişkeye yön veriyor..Okumak hoşluktu..

Sevginin özü aşktır, fakat öyle tek başına güllük gülistanlığı anlatmaz,

Şeytanda , Melekte aşktandır, İnsanda da mevcut olan bu özler, dengede tutulursa, insan ın sanatı burada, gönül insanı olur, meleğin ve şeytanın secde etmesi de budur, saygılar sunarım.

İnsan sevgii kadar insan. Yürekten inanan bir insanım . Tüm olumsuzlukların, kötülüklerin kaynagı sevgi nksanlığı. Hoş bir konu ve paylaşım.Alkışlar Pınar dost

Herşeyi öğrettiklerini sandılar Bize ama en önemli şeyi unuttular. SEVGİ.
Sevgi toplumu olamadık. Katı bir gelenekçilik, aşırı değişken kültürlü insanlar ve onların hepsine uymaya çalışırken, koca bir yaşam gitti. Sevgi tohumları güzel bir yazı olmuş efendim. Kaleminize sağlık.

Sevgi tohumlarının her yere ekilmesi dileğimle..

Sevgi tohumları için teşekkürler.
Kainatın temeli de sevgi değil mi?
Sevgisiz yüreklerin kuru ağaçtan ne farkı VAR ki?

Teşekkürler yetkin kaleme.


Celil ÇINKIR tarafından 2/29/2016 8:13:51 PM zamanında düzenlenmiştir.

Ve , insan sevdiğinde ve sevildiğine inandığında öylesine güzelleşir ki ; tüm çevresine ışık saçmaya başlar...

Teşekkür ediyorum sevgi tohumlarınız için

Her şeyin başı olmalı sevgi

Güzel yazınızı kutluyorum Pınar hanım