- 1221 Okunma
- 16 Yorum
- 3 Beğeni
Şubat güncesi..
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Kimse bilmez...
Bir şiir yahut söz okursun ve kederinle tam da alnının ortasından vurulursun..
Hikâyesini kendi mi yazar insan bilmiyorum ama kaderini az buçuk yaşadığını bilirim..
Hani ne yapsa insan olacağın önüne geçemez ya ve " olacağı varmış kader işte " sözüne teslim ediverir olanı..
O misâl.
Nedamet ve ölüm...
"Yâr deyince kalem elden" düşüyorsa ölüm deyince de benim o içimdeki boşlukta beyhude tövbe sancıları çekmem doğaldır..
ki hayat insan gibi yaşanamadı bırakın layığınca ölelim diyorum..
Lâ’kin
Lakin şu zaman da öyle olaylar vuku buldu ki dil bırak lâl olmayı tövbe seranatlarında af dileyip çare aramalı.
Zira ne demişti bir düşünür "çaresizseniz, çare’sizsiniz " ...
Öyle... ağulu bir su artık hayat.
Nedendir bunca sızı sol yanımızdaki? Bir anne şefkâti büyütmedi mi hepimizi de...
Anlamıyorum!
Ve hep diyorum, anlam veremiyorum insanların neler yaptığına ve ürperiyorum yapacak oldukları dengesizliklerden.
Öyle bir zamana getirdi ki zamanı insanoğlu, bunu kendine kendi bile izâh edemiyor artık..
Binlerce hayat ya da insan mağduru insanlar topluluğuyuz vesselam...
Su gibi, sel gibi umarsız..
Ütüsüz gömlek gibi, mideye dokunan kaçak sigara gibi vs..vs...
Düşünüyorum yine çıkamıyorum düştüğüm anlam çukurlarımdan.. Anne diyorum ardından, bir duâ ile değişir mi bunca kurulmuş bozuk düzenler?
Kâlbim sızlıyor sonra..
Yanıyor...
Acı’yor..
-Şubat’tandır diyorum.
Yokluğu biliriz ve alıştık da annesizlik bir başka ağrı..
Sanki, sanki yükseklerden kendini aşağıya atarken ki korku ve bu korku ile bir ömür yaşamak..
Zor velhasıl kelâm..
Alışamıyor insan bu koca boşluğa.. Öyle bir sızı.. Kalbinde oluşan kor bir volkan..her geçen gün patlamaya daha çok hazır..
Ve çıkmaz bir sokak u’mutsuzluğu..
Özlemimin od’unda kavruluyorum sonra..
Sonra
göçedenlerimiz diyorum, bırakalım cennetlerinde beklesinler bizi ki bizler, onlar cennetteler diye içimiz hüzünlü de olsa rahat..
Ve bir de ciddiye alınmayacak kadar hafiftir diyorum hayat kendime. Ağırlık yapan insanlardır..
Bunu da öğrendim vesselam.
Evet bir şiir yahut söz okursun ve kederinle tam da alnının ortasından vurulursun..
Vurulduğum o cümlenin başındayım hâlâ...
Yanmak şimdiler de hepimizin ortak sevinci. Bir tek kırılmalarımızın sesin de duyuyoruz birbirimizi..
Oysa yaramızı taa bin şiir öteden bile tanıyorduk aslında, ne acı bunca yabanıl duygu ile uzaktan bakmak yanmalarımıza...
Âh penceremin kapalı kalan yanı.. Güneş de var.
Umudu unutma..
Kâlbim sızlıyor sonra...
Yanıyor..
Acı’yor.
-Şubat’tandır diyorum...
Şubat’tan..
Z. Nâr / Şubat 2016
YORUMLAR
KEŞKE ACILARIMIZ SADECE ŞUBATLA SINIRLI OLSA AMA MALESEF HARİKA BİR YAZIYDI İÇİNE ÇEKEN AMA SIKMAYAN TEBRİK EDERİM.
Nar-ı Çiçek
Keşke dondurabilsek hayatı en güzel anında.
Teşekkürler.
Yazinizda yorumlarda birbirinden güzeldi. neyse ki ben buraya sigindim, icimdekilerinin bazılarını buraya atiyorum, bazılarıda halen içimde...Saygilarimla
Nar-ı Çiçek
Bir kurban gerek bunca acıya dahî bir mazeret..
-Annemi özledim-
Beni anlayışına kâlbi teşekkür ve sevgilerimle..
Nar-ı Çiçek
Soğuk olur şubat'a yazılan şiirler.
Bir Şubat tevafuku sanırım.
Teşekkürler.
hrnozmn
Güncede Şubat çanları
Alazın kalbinde
Dirhem dirhem tunç bozar.
Boğazında düğümle akşam
Kan ağlar, karanlığı bozar.
Kim satar, kim alır anları?
Kağıdın sarı benzini, doldurup boşaltanları
Hatır kırmış teliyle
Sazında yas tutanları,
Yirmisekiz güne sözlüyüm
Her şafağı erik kırmızı
Avuçlarında kan
Yaşları gözde kuru.
Alazın kalbinde dökümcü dert bozar,
Şubatın kefesinden keder taşar.
Kim satar, kim alır anları?
Bir varmış bir yokmuş yaşayanları...
hrnozmn
"Okuyarak öğrenecek ama severek anlayacaksın." Demiş Şems. Ve daha da eklemiş.
Aradığın şey o kitaplarda değil, aradığın şeyi okuyarak da bulamazsın. Sende eksik olan şeyi gözlerinle de tamamlayamazsın. Aradığın şeyi Dünya'da arayacaksın, aradığın o şeyi yüreğinle bulacaksın. Dünya'da ki tüm kitaplar, tüp hesaplar, akıl okunları, sayfalarca laflar, sevginin yerini tutamaz.
Okuyarak öğrenecek ama severek anlayacaksın....
***
Nar-ı Çiçek
Bir derin analiz..
Teşekkürler kalbimde varoluşuna sevgili Davidoff.