Özyüzleşme (1)
Kendime neleri yapıp neleri yapamayacağımı anlatmaya devam edeceğim sanırım. Hiçbir şey yapmayıp, hep bir şeyler olsun diye bekleyen ben, bu durumun sorumlusu başkalarıymış gibi davranmaya daha ne kadar süre devam edebilirim ? Bilinmiyor..
Bu hayatta bir boşluktan fazlası olmadığımı biliyorum. Ve olamayacağımı. Olmamı istedikleri şeyleri de olamadım. Olamıyorum. Evet.
İhtiyacım var. Anlamıyorum.
İşe insanları hor görmeyerek başlayacağız. Hiçbir insanı, hiçbir şekilde hor görmeyerek. Birilerini hor gördükçe dibe batıyorum. Kabuk bağlıyorum. Fanusun içinde yaşıyormuş gibi hissediyorum kendimi. Ayak uydurmak zorunda olduğum bir dünya var. Ya da tımarhaneye yatırılmayı kabul etmek durumundayım.
Yaşamaktan nefret edemem, var oldukça.
- Kendime çeki düzen vereceğim, şu dakikadan itibaren. Buna inansam da inanmasam da.
Yarın insanların yüzüne bakmaya çalışacağım. Benim için ne kadar zor olduğunu keşke anlatabilsem.
Zaten sorun insanların yüzüne bakmakta değil. Sorun, insanların yüzüme bakmasında. Yüzüme baktıracağım onları.
Annemi mutlu edebilmek isterdim.
YORUMLAR
Mrhb öncelikle hoş geldiniz gönül dostlarının arasına kaleminiz daim yürek sesiniz hiç susmasin insanın bazen kendinle yüzleşmek gerekiyor ama tabiki bi nevirahatlama kendini daha iyi hisseder insan geçmişle yaşadıklarınla yuzlesir aslinda yazmak çok zor ins bir dahaki yazıniz da bekleriz saygi sevgi dua ile kalin
A. A
Gerçekten hoş buldum. Biraz geç oldu fakat güç olmasına yeğlerim.
Samimi ve güzel bir ortamın parçası olmaktan mutluluk duyuyorum.
Dili döndüğünce yazmalı diye düşünüyorum insan.
Selamlar, saygılar..
Once başlığı düşündüm. Ozyuzlesme diye bir sey var mi bilmiyorum, hani yuzlesmeyi duyduk da.. sonra neden olmasin dedim. Yuzlesme insanin sadece kendisiyle yaptığı bir sey degil sonucta. Ozelestiri-elestiri ayrimi gibi geldi ve cidden hosuma gitti.
Ve fakat yazi oldukca oznel ve hatta bencil. Ilk bu sitede yazmaya başladığımda ben de hep dertlerimi anlatma ve içimi bosaltma derdindeydim. Ve hatta inun icin yazmaya baslamistim burada. Sonra o kadar degerli kalemler tanıyorsunuz ki, kendinizi anlatmaktan cekiniyorsunuz. Bu onlara haksizlik etmislik hissi veriyor.
Bunlari elbette daha cok kendim icin soyledim.. hosgelmissiniz.
A. A
Teşekkür ederim düşüncelerinizi paylaştığınız için.
Ayrıca, hoş gördük..