Kemerburgaz Üniversitesi Sosyal Sorumluluk Projesi

• 26 Şubat 2016 Cuma 08:31:29

Kemerburgaz Üniversitesi
Yard. Doç.Dr Fahri Erenel , daha önce Türk ordusunda görev yapan işitme engelli dostu bir askerdi. Emekli olunca doktorasını da tamamlayarak akademik hayatta askerlikteki edindiği bilgi ve tecrübeyi devam ettirmek istedi.
Sivas’ta tugay komutanı iken işitme engellilere olan sevgisini her fırsatta Sivas’lı işitme engelli dostum Mustafa Epik’ten dinler ve takdir ederdim. Fahri Hoca Kemerburgaz Üniversitesi Meslek Yüksek Okuluna Müdür olunca Mustafa Epik Kardeşimizi yeniden arayarak engellilere yönelik faaliyetlere yeniden devam ettiğini ve el ele engellilere yardımcı olmak istediğini anlatınca Mustafa Kardeşimiz de içinde kendisinin ve benim hayat hikayelerimizin olduğu “Engelleri Aşanlar” kitabımızı kendisine hediye etmiş. Kitabı çok beğenen Fahri Hoca başarı hikayeleri okuyarak bunu da öğrencileri ile paylaşan bir insan olduğundan kitabımızı sempozyumlarda , öğrencilerine kısaca herkese anlatır olmuştu.
34. Tüyap Fuarına14-Kasım.2015 tarihinde imza gününe İstanbul’a geldiğimizi öğrenen Fahri Hoca da bizi hem Bakırköy hem de Şişli Kampüslerinde konuşma yapmaya davet etmişti.Ben de işaret dili gönüllüsü Berkan Hoçur ve İşitme engelli Mili Hentbol Takımımızın gözde oyuncusu 2014 Dünya ikincisi olan takımın sol kanat yıldızı Tugay Gündoğdu’yu da yanıma alarak iki kampuste de konuşmalar yapmıştım. Bu konuşmalar esnasında Aycan Baş ve Yasemin Akdemir Hocalar ile de tanıştık. Konferanslar sırasında odyoloji okuyan gençler “İşitme engelli gençler için neler yapabiliriz?” diye sorarken ben de “beraber ,işitme engelli okullarını ziyaret” ederek işitme engelli gençlere “Engelleri Aşanlar” kitabımızı hediye etmeyi teklif etmiştim.
4-13 Mart.2016 tarihlerinde yapılacak olan “Engelsiz Yazarlar Fuarı” için yeniden İstanbul’a davet edince bu teklifimizin yerine getirilmesi gerektiğine inanarak Fahri Hocamıza bunu hatırlatınca, Yasemin Hanım bizimle bu konu hakkında harekete geçti . Yasemin hanım her önerimizi ciddiyetle dinleyerek not alıp hemen uygulamaya geçti. Şişli Kampusüne en yakın okul olan Halıcıoğlu işitme engelliler ortaokuluna 1. Mart.2016 tarihinde giderek öğrencilere moral vermeye, motive etmeye ve “ Engelleri Aşanlar” kitabımızı da hediye etmeye karar verdik.
Doğrusu Fahri Hocanın ve Yasemin Hocanın işitme engellilere olan ilgi ve sevgisi hem beni hem Berkan ve Tugay’ı o zaman mutlu etmişti. Bu geziye de başarılı bir kaç işitme engelli ile gitmeye eğer başarılı ve verimli, gerçekten işitme engelli gençlere moral veren bir etkinlik olursa ileriki dönemlerde daha güzellerini yapmaya karar verdik. Yeter ki işitme engelli gençler tecrübeli işitme engellilerden faydalansınlar. Üniversiteli ağabeyler ve ablalarının kendilerini sevdiğinin farkına varsınlar.
Bir çok özel Üniversiteye öğrencileri aracılığı ile bu teklifi götürmeme rağmen “Engelleri Aşanlar” Kitabımızın faydalı olmadığı veya alanları dışında olduğunu hocaların beyan etmeleri üzülmemize değil tersine kitabımıza daha çok sahip çıkmamız gerektiğini gösterdi. Olumsuz görüş bildiren hocaların aksine onların öğrencileri ve okurlarımızdan, engelliler ile yakınlarından “ Kitabınızı okuyunca yanlışlarımızı görerek azimle çalışırsak bizlerin engelli olmamıza rağmen başarılı olacağına bu kitabı okuyunca inandık” diyenlerin sayısı bir hayli fazla olunca bu da bizi azimle kitabımızı daha geniş kitlelere ulaştırmak gerektiği konusunda kamçıladı adeta. Buna Yasemin ve Fahri Hocalarımız da destek verince azmimiz ve umudumuz daha çok arttı.
“Engeller aşılmak içindir” demişler. Bu kitabı yazarken engellilerin hayatını bir kere daha okuyunca bunun ne kadar doğru olduğuna inandım.
Konferans daveti aldığım her ilde, beni davet edenlere “ Yaşadığınız ilde işitme engelli okulu var mı?” diye soruyorum. Konferanstan önce ve sonra ya okulu ziyaret ediyorum ya da işitme engeli öğrencilerin ve Üniversitelilerin aynı ortamda olduğu yerde konuşma yapmak istediğimi söylüyorum. İşitme Engelli okulları bunu kabul ederse Üniversitelerde kabul ediyorlar.Üniversiteliler engellilere yardımcı olup mutlu olurken , işitme engellilerde Üniversite diye bir kurumun, okulun olduğunun farkına vararak orada okumak için kendilerini motive etmiş oluyorlar. Bu uygulamayı yakın yıllarda Elazığ da, Niğde de, Çorum da yaparak çok güzel sonuçlar almıştık. Şimdi İstanbul da yapacağız. Kayseri de tekrar başka Üniversitelilerle Niğde de , Zonguldak da ve Denizli de ve Samsun ile Trabzon da yapmak için görüşmelere devam ediyoruz. Bunların da olumlu neticeleneceğine inanıyorum . İstanbul da bir çok işitme engelli lisesi var. Başka Üniversitelerin öğrencileri ile ya da Kemerburgaz Üniversitesi öğrencileri ile yapmak isterdim.
İstanbul da ilk defa yapacağımız bu etkinliğe Kemerburgaz Üniversitesinin öncülük etmesi beni sevindirdi. “ Bir elin nesi var iki elin sesi var” diyen atalarımız ne kadar da güzel söylemişler.
Bu arada kitabımızı okuyan Kahramanmaraş, Elazığ gibi işitme engelli lisesi olan illerdeki işitme engelli liseliler neden oralara gitmediğimizi soruyorlar. Biz de “ ciddi bir davet oldu da gitmedik mi?” diyoruz. İşitme engelli geçlerin başarılı işitme engelli yazarlar , sporcular ile sık sık okullarda etkinliklerde bir araya gelmesini bu yüzden çok önemli buluyorum . Çocuklara kendileri gibi engelli olmasına rağmen başarılı olmuş insanların hikayelerini okutmak, onlarla yüz yüze getirerek tanıştırmak çok verimli oluyor. Ben bunu yaşayarak çok gördüm ve mutlu oldum.
Bu vesile ile Yasemin Hoca ve Fahri Hoca ya tekrar teşekkür ederim. 1 Mart 2016 da Kemerburgaz Üniversitesi Öğrencileri ile yapacağımız geziyi daha sonra sizlerle paylaşmak için sabırsızlanıyorum.