VATAN NEDİR? (EDEBİ METİN)

• 2 Ağustos 2008 Cumartesi 14:20:34

Uğrunda can verilirken her hangi bir hesap yapılmayan tek değerdir.Ne canla ne cüzdanla bedeli ölçülmeyecek tek kavramdır.Her santimine okyanos dolusu kan akıtılacak,yüce dağlar kadar can feda edilecek şehitler diyarıdır.

Doğduğumuz,doyduğumuz,varlığına doyamadığımız, kem söz söylemeye kıyamadığımız, düşmanın yan gözle bakmasına dayanamadığımız,sınırlarında girince her türlü mahrumiyetine rağmen eğilip toprağını öptüğümüz en nadide kıymetimizdir.

Bana; vatanımdan önce canımı bağışlayan düşman en hain,en sinsi,en acımasız düşmandır.

İhanet ettiğinizde cesedinizi kabul etmeyecek toprak parçasına vatan denir.

Toprak; üzerinde aç ve hür dolaştığınızda bile çiçek açabiliyorsa,tok ve esir gezdiğinizde ise çöle dönüşüyorsa vatandır.

Bu toprağın vatanlığı altına ilk şehidin defnedilmesiyle başlar,üstünde şehit olacak son fert kalıncaya kadar devam eder.

Bir milletle tamamını paylaşacağım,ama bir düşmanla zerresini paylaşamayacağım diyardır.

Hasretiyle küle,varlığıyla güle döndüğüm, hür ise yaza,esir ise güze girdiğim cennet parçasının adıdır. Vatan;yeşil çayırlarına ve sarı bozkırlarına barışta arı gibi çalışmaktan,savaşta aslan gibi vuruşmaktan yorulupta,sırt üstü uzandığınızda,gün ışığında mavi ve özgür ufukları,ay ışığında ak ve bağımsız yıldızları seyrederek, ruhunuzu ve bedeninizi dinlendirdiğiniz,tavanı gök kubbeniz, tabanı şehit yatağı olan en sıcak ve en kutsal yuvanın adıdır.

Bebekler beşiği, çocuklar eğlendiği yeri, gençler geçimlerini temin ettiği ekmek kapısının, ihtiyarlar dünyadan ellerini eteklerini çektikleri yanlızlık köşelerini, evlat anasını, baba ailesini nasıl yüreği ile severse; Türk İnsanı’da vatanını tüm benliğiyle öyle sever.

Türk insanı vatanını sever. Çünkü Tanrının insanoğluna bahşettiği nimetlerin en azizi olan hayat, vatan havasını teneffüsle başlar. Tanrının insanoğluna bağışladığı en mucizevi varlık olan insan bedeninin en müstesna organı olan göz dünyaya ilk baktığında vatanı görür.

Türk insanı vatanını sever. Çünkü o narin teninin her zerresi bu vatanın bir parçasıdır. Etrafına baktıkça o cennetin her her köşesinde geçen ömrünün hüzünlü ama mutlu bir hatırasını görür.

Türk insanı vatanını sever. Çünkü varlık sebebi olan atalarının mezarlarında huzur ve sükun içinde sonsuza kadar uyuyacağı istirahatgah ve çocuklarının güven içinde meydana geleceği ve dünyaya merhaba diyeceği yuva vatandır.

Türk insanı vatanını sever. Çünkü özgürlüğü, rahatı, mutluluğu, hakkı, adaleti, umutları vatan sayesinde ayakta durur. Vatan çocukları arasında; dil birliği ve ideal birliğinden ve tanışıp kaynaşmadan dolayı; gönül yakınlığı ve düşünce kardeşliği doğar.

Türk insanı vatanını sever. Çünkü vatan mevcut olan hakimiyetin bir kısmını gerçek anlamda kullanma hakkına sahiptir. Vatan öyle bir galibin kılıcı ve bir katibin kalemiyle belirsiz hatlardan, sınırlardan ibaret değil; millet, hürriyet, menfaat, kardeşlik, hakları kullanma, hakimiyet, atalara hürmet, aileye sevgi, hatıraya saygıyı barındıran duygu sağnağının yoğunlaşmasından oluşan mukaddes bir düşüncedir.

Vatansızlık; Tanrının bu dünyada bir insana, bir topluma yaşatabileceği en korkunç cehennem, vatan hasreti ise en mağrur, en en güçlü, en cesur yürekleri bile bir kıvılcımı ile bir anda küle dönüştürcek en acımasız ateştir.

Türk insanının ekmeğini kazanmak için gittiği gurbet dönüşlerinde; daha vatanının sınırlarından içeri girdiğinde, toprağını öpüşündeki tutku ve özlem çağlayanı; kendini vatanına kavuşturan Tanrıya duyduğu sevgi ve minnet hissi, hiç bir ulusun hiç bir ferdin de görülmemiştir ve hiç bir ulusun hiç bir vatandaşına nasip kılınmamıştır.

Vatan sevgisinin sırrına mazhar olanlar, ihanetin musibetlerinden asla korkmazlar. Zira o sevginin sırrı cesaret, anahtarı şahadet, ulviyeti merhabet, mükafatı ebedi saadettir. Ve ancak o zaman ihanet; gaflet ve dalalet içinde olanların ders alacağı en acı musibet şeklinde tecelli edecektir.

Unutulmamalıdır ki ölümün kapısına geldiğinizde vatan için yaptıklarınız mutlaka yanınızda olacaktır. Çünkü vatan sevgisi kefeniniz kadar beyaz, ihanet mezarınız kadar karanlıktır.

Vatana ihanet ederken şeytan seninledir, ama cezanı çekerken Tanrı asla yanında olmayacaktır. Bu nedenle vatana ihanet edenleri hainlik damgasıyla cezalandıran Tanrı, kahramanları şehitlikle mükafatlandırdı.

Vatanın cesur insanlardan beklediği tek şey korkakların peşinden yürümemeleridir. Çünkü korkak insanlar; ihanet denilen felaketin kılavuzudur. Oysa vatan; sadakat ve fedakarlık timsali cesur insanların muhafızlığına emanettir.

Ey Türk Oğlu! Ey Türk Kızı!
Dünyanın en cesur insanı olmak istiyorsan, içinde ki vatan sevgisinin ışığıyla ihanetin karanlığının üstüne üstüne yürü. Çünkü; dünyanın dönüşünün durduğu tek yer vatan sevgisinin başladığı noktadır. Ve o nokta seni; Türk yurdunun aydınlık geleceğine taşıyacak kutlu yürüyüşün mihenk taşı olacaktır.

Emin ol ki!
Tüm enerjisini vatan için harcayanlar ölmekle fazla bir şey kaybetmezler. Aksine; çocuklarına bırakacakları özgür ve bağımsız bir Türkiye’nin şan ve şeref mücadelesi onların en büyük kazançları olacaktır.

Ve hiç şüphen olmasın ki vatan sevgisiyle kuşatılan ihanetler yok olmaya mahkumdur.

Gördüm bir kere nazlı nazlı dalgalanan al bayrağı özgür toprakların üstünde.
Gördüm bir kere alnı açık,başı dik yiğitler doğuran anaları erkeklerinin kolunda.
Gördüm bir kere kendi toprağını süren ve kendi ürününü toplayan nasırlı elleri helal terlerini silerken alınlarında.

Gördüm bir kere gülümseyen gürbüz çocukları çığlık çığlığa okul bahçelerinde ve oyun parklarında.

Gördüm bir kere özgürlüğü gökte,yerde ve denizde.

Kurşun nereden gelirse gelsin,zincir vuramaz artık hiç kimse ama hiç kimse yüreğime.
Bu rüzgar esaretin.Bu yabancı yüzler,bu aç gözlü iştaha belli ki hainlerin.
Bu ayak sesleri,bu postal gıcırtıları kim bilir hangi gafillerin.
Hep geldiler asırlarca.
Kapıdalar yine.
Ve tepemizde olacaklar yarınlarda.

Bayrak indiğinde ve toprak satılmaya hazırsa müşterisi olacaklar bedenlerimizin.
Bu rüzgar esaretin bu furtına bu kasırga karanlıkların habercisi.
Donmak üzere duygular ve sustu susacak özgürlük şarkıları.
Ağlıyorum ey vatan...
Sormadılar hiç bize.
Bu vatan kimin.
Bu şehit askerler kimin uğruna.
Sormadılar bize...
Bu vatan toprağını,ve bu vatan toprağının altındaki genç bedenlerin umutlarını kim biliyor.

Hiç bize anlatmadılar özgürlüğümüzün bedelini.
Gökteki ayın yerdeki kanla nasıl buluştuğunu.
Neyin ve kimin istikbaline kurşunların sıkıldığını hiç anlatmadılar.

Kaderini ve umutlarını sormadılar aziz naaşlarına yazarken hikayesini
Tarih haykırmaya hazırken gerçeği..

SESLENİŞ

Ey toprak sükut ol artık sendeyim
Sana can vereceğim ulvi gündeyim
Bir çakıl taşına vatan diyerek
Bütün savaşlarda hep en öndeyim...

Ey toprak huzur bul bu sevda bitmez
Sanma ki bedenim uğruna yetmez
Bir avuç doluna vatan diyerek
Sınırdan geriye adımım gitmez...