15
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1464
Okunma
Günün ne önemi var.Masallar bir varmış bir yokmuş diye başlar. Aynı aşklar gibi.Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde iki yürek bir olup çarpması ,işte adı aşk olmuş. Aşk olmuşta ne olmuş. Hangi aşk mutlu bitmiş ki.Bilinen büyük aşkların hepsinin sonu ayrık değil midir?Ayrılığın keskin acısıyla yogrulmasaydi aşk aşk olur muydu?Olmaz di.Yaninda olan alışkanlığı kurban gider.Sonun da aşk hep ölür. Askin doğası belki de sahip olmamak. Uzaklık, ayrılık, özlem, acı ...duygular yogun yasanmasaydi, sonu güzel bitseydi yazılır miydi onca hikaye,şiir. Uzakta olunca yanmasaydi atesler nesilden nesile nasıl gelebilir di onca aşk. Ask bahar gibi başlar, kar tufan ,deprem,Yanginlarla büyür de büyür. Aşığın gözünde sevdiği tek ve essizdir. Savaşlar çıkar, cinayetler işlenir uğruna. Değiştirir aşk .Asla yapmam dediğin ne varsa yaptırır. Hassas bir terzi misali ölçer biçer en uygun acıyı üzerine diker.Adaletsizdir aşk. Çok seven terk edilir.Gurur kanseridir aşkın. Ne kadar olmaz varsa hepsini içinde barındırır. Hadi siz tüm olumsuzlukları aştiniz,kavuştunuz. Askin kimyasin da yok ki beraber olmak.Batmaya başlar önceden sevdiğiniz tüm özellikleri. Gözünün üzerinde kaşın vardır başlar. Aşkın kimyası etkisini kaybetmeye başlar. Biter kalp carpintilari,özlem duymalar. Sakın dingin bir hayat isteyen sevgiye geçiş yapar.Ne aşkın çıkmazlari vardır .Ne de olmazlari. Güvenli limana ulaşan gemi gibi demirler. Zaman her iki yüreği hayattan alıncaya kadar. Aşk oysa ki bitmez.Ayrilikla ,özlemle beslenir. Aşk bir kere düşmeye görsün kalbine,mahşere değin kalır kalbin de.Kim bilir biter mi mahşer de?