BAŞLIKSIZ ŞİİR

• 12 Şubat 2016 Cuma 17:08:59

Su akıp gidiyor
Nereye gittiğinin ne önemi var
Suyun yatağında eridiği gibi yalnızca
Yaşamaktı hayat
Nasıl bir şeydi bu biliyor musun?
Başlıksız şiir gibi
Başsız şiirlerin buharlaşması
Görmeyen gözlerin adıydı
Bir yığınlık vardı yazılanlarda
Ve silinmişliklerin sonucu karalanmalar
Adı olmayan ülkelerin birinde
Yok olmuş şiir gibi
Zamanın ne önemi var ki
Bıraksaydık ta öksüz kalsaydı saatler
Kaybetseydi yelkovan akrebini
Endişelerin başı olmaktan
Vazgeçerdik belki
Tutamıyorum ki ellerinden kelimelerin
Sorgulamıyorum bile
Aşkın nefessiz hallerini gördükçe
Neye susadıklarını anlıyorum
Herkes dediğin kimdi?
Biraz ben biraz sen
Ne oluyordu ki bu saatlere anlamıyorum
Kimin kimsesizi gibi bir şeydi
Şu çıldırmış şiir başlıklarımız
Sana bakıp anlamlı susmak istiyorum
Sessizliği hayrı-ı alametin kollarına atarak
Sende çok şey anlatabilirdin bana
Sessizlik mi?
Karanlık gibimiydi…
Güzelleşebilirdi ay, o da düşerken
Gönlünü zedelerdi
Işığının ucundan kırılmışken
Nasıl çıkabilirdi güneşin huzuruna
Şu maço kılıklı ay
Sana çok şey yazabilirim
Kalemimin karası hitem bulunca da
Çeker giderim
Karanlık- demiştin
Sessizlik - demiştin
Mum ışığı dillenseydi de
Utansaydı karanlık ucube hükumdarlığından
Nefis yalnızlık kokuyor sayfalar
Adı sessizlik şu çürümüşlüğün
Sıyırıp kaldırırken kokuşmuş yalnızlığı
Sürüveriyor kendini gönlümün akına
Kalbinin iyilik önderliği yaptığı
Her yerdeyim
Güzel düşlerin koktuğu
Ellerimizin renkler içinde boğulduğu
Bir dünya
Karanlık odaların birinde gözlerimi bulursan
Ellerimi tut
Bu demektir ki…
Kan kokusunun tüttüğü topraklarda bitmişiz

ÖZLEM ŞAHİN
10.02.2016
22.08