çıkışta görüşelim

• 12 Şubat 2016 Cuma 01:31:40

“Çıkışta görüşelim”
Okula gidiyorum okulda huzur yok, dersler kimi zaman ideolojik konuşmalar, baskılar, kimi zamanda karşıt grupların bir birine saldırıları nedeniyle amacına ulaşamıyordu. Olaylar nedeniyle yapılamayan dersler telafi eğitimi biçiminde tamamlanmaya çalışıyordu. İktidarların değişmesiyle birlikte okul idarecileri de değişiyordu. Türkiye’nin birçok yerinden sürekli çatışma ve ölüm haberleri geliyordu. Böyle bir ortamda öğrenci olmak zor öğretmen olmakta dahada zor. Benim zorluklarım gerçekten çok, çok dahada çok zor. Derdimi paylaşacağım bana destek olacak bir ailem yanımda yok. Maddi sıkıntı var. Birde bu çatışmalar ölümler olunca imkânsız gibi bir şey. Belki abartılı gelebilir ama gerçekten ben mucize yaşıyorum. Demek ki yiyecek ekmeğim içecek suyum varmış. O günleri atlatıp öğretmen ola bildim. Vekil öğretmenlik benim için büyük bir şans olmuştu. Y.Ş Allah razı olsun: bana bu yolu açtı bende o yoldan yürüdüm. Anca bu çalışmalar çok kısa süreli oluyordu. Çalışırken elime üç beş kuruş geçmişti ama yeme, barınma ve diğer ihtiyaçlara göz önüne alındığında kısa sürede biti veriyordu. Öğretmenler izine çıksın yâda rapor alsınlar diye nerde ise dua edecektim. Paranın suyunu çekmişti. Yine gözümü karartıp Milli eğitimin yolunu tuttum. Mümkün olduğunca kimseye görünmeden dayımın kapısının önüne kadar vardım. Kapıyı çalıp içeri girmeye cesaretim yoktu. Kapıcı geleceğinden haberi varmaydı diye sordu. Yok dedim. O zaman ben haber vereyim dedi. Bende yok rahatsız etmeyeyim çıktığında görüşürüz dedim. Bekleme bölümünde yaklaşık iki saat kadar bekledim. Gelip geçenler görmesin diye odada bulunan gazete ile yüzümü kapatıyordum. Dayım bir ziyaretçisini uğurlamak için dışarı çıkınca göz göze geldik. Hafif bir tebessüm etti ve misafiri yolladıktan sonra içeri girerken çıkışta görüşelim dedi. Ben başımı sallayarak onayladım. Yaklaşık bir saat kadar daha bekledikten sonra mesai bitmiş herkes evinin yolunu tutmuştu. Dayım bana bakarak hoş geldin dedikten sonra, kara yollarında çalışmak istermişsin dedi. Ben hiç düşünmeden nerde olsa çalışırım yeteri iş olsun dedim. Cebinden küçük bir kâğıt çıkararak bana uzattı. Yarın gir kara yollarına uğra kâğıtta yazan adamı bul o sana yardımcı olur dedi.Ben teşekkür ettim evine doğru yol alırken bende Bursa’nın bilinmezlerine yarınki görüşmenin heyecanı yürüdüm.