Benim Güzel Manolyam

• 1 Ağustos 2008 Cuma 15:10:14

yağmur çiseliyor.

serez çarşısı dilsiz,

serez çarşısı kör.

havada konuşmamanın, görmemenin kahrolasi hüznüve serez çarşısı kapatmış elleriyle yüzünü.

yağmur çiseliyor..

(Nazım Hikmet Ran.)

Nazım’a ayrı bir hayranlığım vardır hep.Vatan haini diye itilmiş bir köşeye özlemiyle yaşamış durmuş son nefesine kadar..Ne vakit çiselese bir yağmur kaldırımları yalasa böylece dilime dolanır bağırarak söylerim kimi zaman bir politikacı gibi kürsümde kimsesiz bir sokakta "Yağmur çiseliyor....Serez Çarşısı dilsiz...Serez çarşısı kör...."diye. Bitince bu en sevdiğim dörtlük alkışlar yine yağmurla gelir..

Bugün kapkara bulutlarla geliyorum diyen bir yağmur.Genelde içim sıkılırdı böyle günlerde hatta derin derin sessiz konuşan radyocu arkadaşlardan bende olmasına rağmen istediğim parçalar çalınınca ayrı bir haz duyup mayışarak dinlerdim usul usul yağmurun sesiyle toprağın kokusuyla....Toprak kokusunu en pahalı parfümlere tercih ederim sanırım...Durup dedim ki kendi kendime ahh be KuPa k1z1 evde olsan şimdi azıcık tatsan ahmak ıslatan yağmurdan sonra tatlı tatlı üşüyüp girsen bir battaniyenin altına...Camlara hohlayıp buğular türetsen önce bir bebek ayağı sonra karalasan tüm sevdiklerinin adını tek tek...yağmur gelip vursa camına tık tık diye...Camı açıp eline konsa bir bir.....Küçük yaramaz çocuklar gibi....

Pencereden bakıpta gördüğüm bir manolya beni eskilere götürdü.Bu kez çok eskilerde babamın eskiden aldığı antika bir plak çalar vardı.Plak çalamıyordu belki ama cızırtılı bir radyosu ve birde kaset çaları. Dışarıda böyle yağmurlarda kirlenmeyelim diye oynamazken bizim en sevdiğimiz eğlencemiz olmuştu o plak çalar.Babamın ne kadar kasedi varsa hepsinin üzerine deli deli ses kayıtları yapardık.Madonna ’nın You’ll See şarkısıyla odada mumla kayganlaştırdığımız zeminde buz pateni yapardık kardeşimle.Sonra yorulunca dinlerdim bilmediğim bir adamın sesinden yarım yamalak çekilmiş bir şarkı "Koklamaya doyamam benim güzel manolyam"nefes nefese kalıp kıvrıldığım koltukta onu dinlerken huzuru bulduğumu sanardım....Sonra kardeşim dönen plağı alıp kamyoncu gibi bırııımmm bırıımmm diye sürerdi:)ne çok şey olmuştu o plak çalar bize .Aklıma bunlar geldi şimdi nede güzel günlerdi.Şimdi o plak çalar başka bir eskici arabasında yatarak eskici diye bağıran adamın sesini kaydediyor....Veya kim bilir kaç evde misafir olup bizim gibi bir ailenin en değerli oyuncağı oluyor..

Tüm bunları düşünürken bir manolyanın beni ittiği düşlerimden uyanarak sevgili bayımın attığı mesajla gri havaya takılıyorum o evden çıkıp. Yağmurun çiselediği bir an ve"Yağmur çiseliyor sevgili ve havada konuşmamanın, görmemenin kahrolasi hüznü"yazan bir mesaj alıyorum bu da onda kalan tatlı bir tebessümüm oluyor.Ne diyim ben sana şimdi hı?

(Bu yazı 16/07/08 de yazılmıştır.)O gün sahiden bardaktan boşalırcasına bir yağmur vardı...

julıet/KuPa k1z1