KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Düşündüm
İnsanın içindeki yürek yazgısını ben de anlamıyorum.
İçine girersiniz bir şeyin bir daha çıkamazsınız.
Siz çıkmak istemezsiniz, ne kadar çabalasanız nafile...
Başlarsınız onun içinde dolanmaya bir o tarafa bir bu tarafa...
Gitmek istersiniz ordan. Yine gidemezsiniz.
Hep bir şeyler onun üzerinde durmanızı söyler durur.
Söyler dedim. Nasıl ama...Siz onu da anlayamazsınız.
Çünkü o anlamanızı istemez. Ya sonra toprağı düşler, kuru toprağı...
Ona çare ararsınız. Çaresi de: su.
Düşünüzdeki kuru toprağı suya kavuşturursunuz. Bırakmazsınız düşünüzü,
O toprakta çiçekler açmalı dersiniz.
Artık siz düşünüzü var edersiniz...
YORUMLAR
Düşünmenin sınırı yok. Az önce düşünürken hayal ettim.
Tanrı'yla aram iyidir. O kadar iyidir ki, bazı sırlarını benimle paylaşmaktan hiç çekinmez. Bir pazar günüydü. Balkonda son sigaramdan ayrılırken, son nefesimi üflerken, son külümü silerken, taa yukarıdan aşağıya doğru ,kulaklarıma eğilen Tanrı . " bilmelisin ki, sizi kendime eğlence olsun diye yarattım. " ve devam etti. Birazdan sigaran bitecek, onu balkondan aşağıya atacaksın. O yere düşene kadar ona bakacaksın. Tıpkı birazdan seni bolkondan aşağıya atıp, izleyeceğim gibi...
Hemen inanmadım. Sonra Şaka yapıyor sandım. Yere düşerken, ona havada bağırdım. " bunu ben hayal ettim, sen Tanrı oldun ben insan ! Ben ölürsem, sende öleceksiiiinnn !!!
Saygılar
yok,sul
ayrıca sana eksiklik olan ona zirvedir
o hem ölüdür hem diri
lakin sen diriyken varsın ölüyken yok aslında hiç yoksun da işte cüzen diyelim bu yazıyı yazan da o cüz i dediğimiz şey
yaaa işte gör cüzi gücünü da şaşırma
selametle...
