Kadın Olmak Kusur Değil, Kadın Olmak Evrensel Bir Düşleyişin Omurgasıdır!

• 5 Şubat 2016 Cuma 22:23:25

Her insan yavrusu gibiydik, saf masum, büyüdükçe sesimiz kesildi. Büyüdükçe kıyafetlerimizde değişti. Ne kadar yaş aldıysak ömür yolunda, o kadar da büyük acılar kaldı içimizde, kimi suçlayabilir, kimden intikam alabilirdik ki! Sadece kadındık, ülkemiz hala bir kadına nasıl davranacağını bilmiyor. Bu yüzden uykularımız bile sancılı, düşlerimiz puslu döl yorgunu hayaller kucağımızdaki, yaşamın kısır döngüsü arta kalanımız. Biz kadınız, cinsiyetimizin suç olduğu bir toplumun içindeyiz, gülmek yasak, mini etek giymek yasak, saçımızı savura savura koşmak yasak çünkü kadınız. Oysa bir çocuktuk, erkekler gibi oyunlar oynamış, ağaçlarda gezmiş hatta erkek çocuklarıyla futbol oynayıp güreş tutmuşuzdur. Ne oldu da değişti arkadaşlarımız, ne oldu da biz çocukluk arkadaşlarımızdan uzaklaştırıldık. Bilgilenmenin yasak olduğu, okumanın ne demek olduğunu bilmeyen bir toplumda kalktım birde yazar oldum. Kadın olarak zor yaşarken, birde bunun içinde buldum kendimi. Oysa sadece kelimelerle dans etmeyi sevdiğim içindi yazmam, beni anlayan tek maddeydi kağıt-kalemim, bunu bile bana çok gördüler kimi zaman.

Biz kadınız, kimimiz çocukken tanıştı alıcı gözlerle daha o zaman anladık o bakışların çok fena olduğunu, bizi değersiz kıldığını sadece keyifleri uğruna harcayabileceklerini. Ne oldu, alıcı bakışları yakaladığımız anda kaçmayı huy edindik, bazılarımız fark edemedi eriyip gitti ömrü. Çünkü bu toplumun kadına bakışı hiç değişmeyecek gibi. Güç bela edindiğimiz başarılarımız erkekler tarafından alkışlansa da, birde arkamızdan saldıranlar var sonuçta. Güçlü olmak gelmiyor bazen içimizden, korkusuz, endişesiz uyumak, sokaklarda salına salına koşmak neden zor bize. Hem erkeklerin üstünlüğü toplumun dayatmasından gelir, et kemik aynı, cinsel organ olmamalı farklılıkları, edep olmalı, iyilik olmalı bakışları alıcı bakışlarınızı çekin üstümüzden. Sıkıldık!.. Savaşlarınızdan ilk kurban biziz, namus deyince ilk akla gelen biziz, aşk deyince de aklınızda oluyorsak. Neden bizi kırmaya, aldatmaya hatta öldürmeye bu kadar meraklısınız. Neden kardeşiniz, en yakın dostunuz gibi koruyup kollama dediğiniz değeri bize vermiyorsunuz. Neden aklınızın terazisinde ilk görüşünüz kadın oluşumuz, giyimimiz, saçımız ve fiziksel yanımız oluyor. Neden aklımızın dehlizinde yüzmüyorsunuz, neden gönlümüzün içindeki cennet bahçesinden sevgi çiçeği olmuyorsunuz. Neden hayatınızda olmazlarınızın olmazıyız.
Biz kadınınız, gözyaşlarımızı anlayın, karın ağrısı acılar bırakmayın yüreğimizde, çok şey istemiyoruz ki, ayrı olamayacağımızı biliyoruz sonuçta günün birinde sizlerden biri arkadaşımız,sevgilimiz,eşimiz ve evladımız oluyorsunuz. Çünkü biliyorsunuz ki biz olmasaydık siz doğamazdınız, biz olmasaydık siz bu dünyada yaşayamazsınız. Siz olmadan da biz olamayız, iki cins birbirine muhtaçken neden bu doymak bilmez açlığınız yüzünden bizi harcıyorsunuz. İşimize saygı duyun, başarımıza saygı duyun, her şeyden önce ilk önce insan olarak, kendiniz olarak bize bakın. Çünkü siz bir cins değil insansınız, biz bir cins değil insanız. İnsanın insana yaptığı zulmü hiçbir hayvan yapmaz unutmayın. Zulmünüz kendinize ve geleceğinizedir. Işıklı bir yolda birlikte yürümek varken, bizleri gönül çelimlerinizde aldatmayın, kırmayın üstümüze inanmışlığın küf kokusunu bırakmayın. Kadın olmak kusur değil, kadın olmak evrensel bir düşleyişin omurgasıdır! Cinsiyle değil, insan haliyle bakan bu yazıya kendinden bir anlam katacaktır. Saygılarımla
İlknur köknar-sokak kaçkını