- 550 Okunma
- 1 Yorum
- 1 Beğeni
BİR FOTOĞRAF
Süpriz bir an da karşınıza çıkan fotoğraf uzun yıllar birbirini görmeyen,uzak kalmış dostlukları canlandırır.Yüreğiniz poyrazla-lodosun güreşinde gibi sarsılmaya başlar.Sonunda galibi yine lodos olur.Yürek yumuşar ve anılar uç verir yavaş yavaş.
Önce bellek şaşkındır.Kim bu fotoğraf karesindekiler.Sanki uzun bir yoldan gelmişler,Bu zamana ait değiller.Uzun zaman ötesinin içinden çıkıp gelmişler,
İlk fotoğrafı sevmekle başlar..Sonra fotoğraftaki yüzler:anlağın bulanıklığı birden anlamsızlaşır,kim kimdir karıştırmaktadır.Birden bellek avcılaşır;insan insanı tanır..
Bir yerden yüzler saptamaktadır,gözlerin içinde kendinden bir şeyler aramaktadır.Bu yüzler bir zamanlar ne kadar yakındı.Sevdalar,kızgınlıklar yüklü yüzler belki sevinçle de bakardı.Hasitlikleri,adilikleri aşıp iyilikle dolarlardı.Zaman şimdi arada kalın bir duvar;fotoğrafta yalnızca suretlerin yansıması var.Gözlerdeki ışık,yürekteki ateşten yalnızca kül rengi yapraktaki parlaklığı var.Zaman erguvan rengine döndü.Erguvan rengi başlangıç-bitiş arasında bir bilmece.Rengin ardında hazır bekler gündüz-gece.
Giderek fotoğraf canlanır anılar bir bulut gibi belleğin içine yuvarlanır.Yağmur olur,kar olur,kimi zaman belleği yaralayan dolu olup; kalır elindeki fotoğraf karesinde..