Aklımdan geçirdiklerimi yüreğim sahipleniyor da, dilimin ucunda düğümleniyor sana söyleyeceklerim. Sözcükler dilimin ucuna geldikçe susuyorum. Kalbimin tasdiklerini dilim ikrar edemiyor. Anlıyor musun beni…. Korkuyormusun dersen evet korkuyorum. Hayır hayır reddetmenden değil Seni sevdiğimi söylediğimde
gideceğinden korkuyorum.

Ne ben iflah olacağım ne de sen haberdar olacaksın bu sevdadan. Biliyorum. sustukça iflah olmayacağım ve esiri olacağım susmalarımın. Sustukça acıyacak… acıdıkca çoğalacak…. çoğaldıkça uslanmayacağım ve yine susacağım…. Konuşmalarımı kendime susmalarımı sana yapacağım, içimi aşk dizeleriyle doldurup doldurup boşaltacağım. Hayalinle doldurduğun gecelerimi, topladığım yıldızlarla süsleyeceğim. Yıldızları bile esirgediğin işte o gecelerde, omuzlarına kadar salınan kızıl saçların yasemin kokularını üfleyecek rüyalarıma.

Bundan sonraki sana dair olan tüm Hasbihallarim de seni anlatacak yüreğim. Dilimin söyleyemediklerini kalemim anlatacak yüreğimden. İstersen okumayabilirsin. İstersen görmeye de bilirsin. Bil ki ben var olduğum sürece sen de var olacaksın. Ümidlerimi yaşatacağım hayallerimde. Bendeki seni merak ediyorsan Hasbihallerimdesin….

Ahh o inadların olmasa…. Gözlerinle ışıtmak istediğim o karanlık gecelerde bile inad yapardın, hayallerimi darma dağan yapmak için…. Yapma dedikçe çocuk oluyorsun sana sevdalanmış yanlarımda. Ne vardan anlıyorsun ne yoktan. Ne var edebildin beni hayatına, ne de yok kılabildin varlığını hayallerimden. Nesin sen dünyadaki çilem mi?. Yoksa ahiretimin sebebi mi?…

Bir merhaba ile girdiğin düşlerimde, ayrılık hasadı biçiyorsun sevgilerime…

Off şu gelgitlerim olmasa… hayatıma dair yaşadıklarımın sebebi sen… mesele sen olunca telaşlanıyor her bir yanım. Bilsen bu hallerime gülüp geçersin değilmi.. Haklısın. Ben bile beni ne hale getirdiğine gülüp geçiyorum ve geçiyorum kendimden…Tüm inatlarına rağmen bana yaptıklarına gülüyorum, beni ne hale getirdiğini seyrederken, suskunluğuma sabrediyorum..

Seninle beraber büyüttüğüm yaşamıma umutlar ekiyorum bıkıp usanmadan... Sensizlikten kararttığım gecelerimde, umutlarımla doğuyor güneşlerim. Umutlarımla doğan güneşli günlerde seni uçuruyorum uçurtma diye.

Uçurtma ve Sen. Sen ve ben. Ne kadar da çok benziyoruz birbirimize. Hırçın, inatçı ve özgür…

Bil ki sevgilim!... Bir gün bile uçurtmasız bırakmadım gökyüzünü,. nerede bir uçurtma görsen onlar benimdir. Seni ararım bin bir uçurtmanın özgür bakışlarında. Rüzgarda bir oraya bir buraya sallanan uçurtmalardan sana el sallıyorum durmadan. Sana olan esaretimin diyetidir uçurtmalar. Sana olan özlemlerimin buluşmasıdır uçurtmalar. Sana olan susuşumun haykırışıdır uçurtmalar.

Uçurtmalar bana ben de sana sallanıyorum özgürce... her uçurtmadan sen süzülüyorsun yeryüzüne….

Şimdi sen süzülüyorsun ya bana, sen düşüyorsun ya ufuklara , umudu taşıyor ya uçurtmalar, n’olur müsade et tüm sevdaların adı olsun uçurtmalar.



H.Ali Aydın
13.07.2008