BÜYÜDÜM

• 30 Ocak 2016 Cumartesi 15:40:23

Büyüdüm; yaşamak istemeyecek kadar çok büyüdüm. İnsanların ellerimden tutup düştüğüm yerden kaldırmasını istemeyecek kadar çok büyüdüm. İnsanlara güvenmeyecek kadar çok büyüdüm. İnsanlardan tiksinecek kadar çok büyüdüm. Hani derler ya; “bir köpeğin dostluğu, bir dostun köpekliğinden daha iyidir” diye, heh işte tamda ondan. Biliyor musun, İnsanları tanıdıkça hayvanlara olan sevgim daha da çok arttı. Köpekle insanı karşılaştıralım mesela. Düşünün bir insanı yıllardır tanıyorsunuz lakin bir gün düşünceleriniz ters düşüyor ve bütün açıklarınızı bildiği için hiç beklemediğiniz bir anda sırtınızdan vuruyor, birde köpeği düşünelim. Siz hiç habersizce size saldıran bir köpek gördünüz mü? Arkanızdan koşarken bile havlayarak geliyor değil mi? Haber veriyor sana saldıracağım diye. Ya işte bir köpek bile yapmıyor dost bildiğimiz insanların bize yaptıklarını. Yalnızlığı seviyorum ben. Neden diye soracak olursanız birazda ondan bahsedeyim. İnsanlar yok, yıkılan hayaller yok, yalan yok, iftira yok, küfür yok, isyan yok, kavga edecek biri yok, yalan gülmeler yok, arkadan iş çevirmek yok, yüzümüze gülüp ileride dedikodumuzu yapacak yalancı dostlar yok. Sigara var, müzikler var, hayaller var, yüzünüzü sebepsizce güldüren hayaller var. Oraya kimse erişemiyor kimse girip mahvedemiyor. Çünkü orası senin dünyan senden başka kimsen yok. Ağlamak istiyor insan bazen hıçkırarak. Sevmek zor iştir. Sevsen canın yanar, sevmesen canın yanar. Sevince, Aldatılırsın yada sevginin karşılığını alamazsın hepsini de boş ver belki de sevdiğin insan seni mutlu etmeye yetmez. Keşke büyümeseydim dersin kendi kendine. Acıyan kalbimin yerine, düşüp dizimi kanatıp çok acıyor anne diye ağlasaydım keşke dersin. Ama farkında olmadan büyümüşsün işte. Hayat seni kocaman bir adam yapmış. Bir bok anlamadan yaşarsın. Kaçarsın her şeyden uzaklara. gidersin deniz kenarına bir sigara yakarsın dalarsın geçmişine düşünürsün farkında olmadan tebessüm edersin. Çünkü kendini koşarken, zıplarken, annenle babanla yatarken, oynarken bulursun. Ve ardından o tebessüm yavaşça kaybolur yüzünden. Çünkü büyüdüğün zamanlar gelir aklına canını yakan anlar. Belki aileni kaybetmişsin, belki sevdiğini kaybetmişsin yada sevdiğini hiç kazanamamışsın. Düşünürsün ve demin tebessüm eden o güzel yüzünü bu sefer gözünden damlayan yaşlar alır o yaşlar yavaşça denizle kavuşur ve küçücük damla koskoca bir denize hükmeder. Sigaran biter bir sigara daha yakarsın. Bu sefer ki sigaranda geleceği düşünmek istersin ama düşünemezsin. Geçmişin gibi canını acıtmasından korkarsın. Ağlarsın, sessizce ağlarsın. Büyüdüm Geleceğimi düşünmek istemeyecek kadar çok BÜYÜDÜM.