KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Hasbihal I..... SEVDA
Her Sevda masalında olduğu gibi, ben de sana şiirler yazdım yüreğimden. Şarkılarımı bile seninle doldurdum. her yerde seni yazdım da bir türlü sana yazılamadım ya ona yanarım.
Şiirler yazılmazsa, şarkılar söylenmezse, yanmalar olmazsa Sevdanın ne anlamı kalır ki;
Bugün yine Sevdamı yüklendim ben başıma ve her gün gibi hiç ayrılamadığım yerdeyim. İlk gördüğüm ve son ayrıldığım yerde. Yani anlayacağın hep aynı yerdeyim. Seninde bildiğin ama hiç gelmediğin. Belki gelirsin diye ümitle
beklediğim..
Günler, geceye karışıyor, geceler sensizliğe, sensizlik sessizliğe, sessizlik kalabalıklara ….
Seninle çoğaldığım zamanlarda bile tek başına bıraktığın kalabalıklar sırdaşım oluyor. Sevdalarını yüklenmiş ama yalnız kalabalıklar. Anlıyorum ki bu kalabalıklarla beraber ben başıma yürüyeceğim.
Çünkü beni emanet kıldığın kalabalıklar bile tek başına… Hepsi Sevda yüklü bunların. Hepsi özlem yüklü…Öyle olmasaydı tek olurlar mıydı... Ölüm tek olur muydu..hiç...
Bir beni bilirdim sana vurulmuş. Meğer yalnız kalabalıkların bile bir seni varmış.
Sen ne biçim bir şeysin. Her yürekte bir yangın, her günülde bir ateş, her kalpte atan bir damla kan gibisin.
Ne çok sen varmışsın herkeste. Nedir senin adın. Yalnızlık mı…. Acı mı… Hasret mi…. Ümid mi….
Her Sevda masalında olduğu gibi benimkinde de yağmur yağıyor. Söylesene yağmursuz Sevdalanma olur mu. Bulutları kuşanan, ümidleri yıkayan, acıları ıslatan, hasretleri çoğaltan yağmur olmazsa Sevdanın ne anlamı kalır ki,
Bugün Sevdamla yağıyorum, Sevdamla yanıyorum ve Sevdamla akıyorum ben başıma… Tutkularım el çırpıyor, kuşanıyorum çocuksu sevinçlerimi, sarılıyorum sen olan özgürlüğüme….
Ve sen olmasanda seninle yürüyorum şimdi, kalemim yürüyor. heyecanlarım yürüyor. ümidlerim yürüyor.
Yağmur ve sen, sen ve ben. Ne kadarda yakışıyoruz birbirimize. Duru, saf, içten ve hesapsız…
Yağmur bana ben de sana akıyorum delice.. her damlada sen süzülüyorsun bedenimden.
Şimdi sen yağıyorsun ya bana, sen düşüyorsun ya dudaklarıma, ümidi taşıyor ya yüreğim, ister bunun adı yalnızlık olsun, ister acı olsun, isterse hasret olsun, ne fark eder. Müsade et ümidim azığım olsun, bu bile bana yeter.......
