Fotoğraflarına bakarken kelebek kanatlarını takıyor içimde ki martılar.
Evi deniz.
Sen de bir şey , farklı bir şey.
Beni ben yapan şeye benzeyen bir şey .
Kaçıp kurtulamadığım, saplanıp kaldığım mıh gibi.
Gücü yetmiyor kimselerin söküp çıkarmaya.
Benim bile.
Bütün acıları topraklaştıracak kadar güçlü bir şeydi kalbin
Ve ben kalbine damıtıldım.
Kalbimle…
Susamak mı ?
Değil.
Deryalara kıvrım kıvrım karışan nehirleri gördüm ben. Öyle olsa bilirdim.
Acıkmak mı ?
Değil.
Zenginin burnundan gelene kadar doymazlığını göremeyen açları gördüm ben.
Öyle olsa bilirdim.
Sevişmek mi ?
Değil.
Etini tenekecilerde üç kuruşa arsızca becertip, yarım ekmek satın alanları gördüm ben. Öyle olsa bilirdim.
O, bu, şu değil işte, değil.
Yazma(emir telakki) diyen, sustum(konuş dilim) diyen faydasızlığı bile tenimden kanırtıp yeniden doğmak.Yeniden senden kendimden doğmak.
Nasıl vazgeçilir
Birbirimizden doğmaktan
Nasıl ?

havva kılıç