Günümüzden ne uzak ne de çok yakın gelecek zaman dilimi içinde, karanlık bir sokakta, rüzgarın uçurduğu eski gazeteler arasında yürüyordu. Asit yağmuruyla ıslanmış asfalt üzerinde yılan gibi hareket eden, yağ gibi kaygan madde, yeryüzü sularını fosforlu rengiyle kaplıyordu.
Kara bir kedi, parmak uçlarına yükselip kamburlaşan sırtıyla tıslayarak geçti duvar dibinden. Sonra koşarak gözden kayboldu. Ceket cebinden çıkardığı kağıda baktı. Verilen adres burasıydı. 69 numara, kırmızı kiremitli eski bir bina. Yeşilin en soluk rengiyle pas tutmuş demir kapıyı iterek içeri girdi. Rutubet ve sidik karışımı koku uzun zaman önce içeriye yerleşmişti.
Önünde uzayan dar koridora baktı. Karşılıklı odalardan bazılarının kapısı açıktı. Odaların içinden insanımsı gölgeler koridora aksediyordu. Ağır adımlarla yürümeye başlayınca, ayağının altında birşeylerin ezildiğini hissetti. Cam kırıkları, yerdeki ıslak bir nokta üzerinde bir şişe patlayıp koridora saçılmıştı sanki. Biraz ileride, duvar dibinde kullanılmış enjeksiyon iğnesi gördü. Bütün bunlar yaşanırken koridoru aydınlatan ampul isteksizce göz kırpıyordu....

öykünün devamı lacivert derginin(2016) ocak-şubat 67. sayısında... raflara düşmüştür..
biraz edebiyat dergisi reklamı yapmak lazım...

edebiyat sitelerine üye olan kitle, her ay bir edebiyat dergisi alsaydı biz öykü yazarları telif alıyor olurduk...