Sevgili Hocam ,

Bir an maziye dönüp o banker günlerini hatırladım.
Bizim mahallede bir Ünal Abi vardı tefeciden aldığı paralarla ayakkabı imal ettirmiş , toptan sattığı bır mağazaya senet karşılığı vermişti. Mağaza Bostancı'da olduğu için senet zamanında ödenmeyince kendisi İzmirde olduğu için ona vekaleten ben istemeye gitmiştim. O zamanlar Kadıköy İnzibat Subayıydım. Mağazanın kapısında bekleyen polisler boş mağazayı göstererek beni atmış ikinci adam olarak yazmışlardı deftere. Tabi çok geçmedi Ünal Ağabey herşeyini tefeciye kaptırıp arkasından da bir kalp krizi ile aramızdan ayrıldı.

Sence yanında mini etekli bir sarışınla gelip yani açtığı mağazaya senetle mal alıp sonra da yok olan adam mı Sami Emekli dir, yoksa Ünal Ağabeye elinde bir bavul para ile gelip ihtiyacından fazlasını vererek onun evini de ipotek eden tefeci mi?

Dostum
Sana bir şey diyeyim mi ?
Sen resmen kaşınıyorsun...
Benden söylemesi.
Demedi deme Sen Bedrosu dinle.
Uyma Sami Hocaya...

böyle yaparak milletin kanını emen o kadar tefeci var ki...
başta bankalar gelmekte.
anlatımı çok güzel güncel ve gerçekçi bir hikaye.
kalemine sağlık usta

Dernekçilik sırlarını heryerde açıklamayın öyle :)

Hırsıza hırsız demek suçtur bu ülkede :)

Adaşımın baya kafası çalışıyormuş.

Şimdi ilk iş bir cami yaptırma derneği kurup para toplamak. İkinci hedef toplanan paralarla tefecilik yapmak.

Yok vaz geçtim. ''Ulan gel kafama sıç, biliyorum bir şey olmayacak ama hiç olmazsa bir müddet umutla yaşarım.'' diye yalvardığım kuşlar bile kafama etmekten imtina ediyorlarsa ben bu işten de batarım. En iyisi bu işleri erbabına yani Sami Emekli'ye bırakmak ))))))))))


Selam ve sevgilerimle.

Yüreğine sağlık üstat. Bir cami yaptırma derneği kurmak için dilekçeyi hemen hazırlıyorum. Yarın müracaat edeceğim.