Güzel bir gündü hatırladığım, bodrumda sakin bir sabahtı ,yağmur sonrası çıkan gök kuşağı muhteşemdi,izlemeye öyle dalmıştım ki,
Vaktin nasılda hızla geçtiğini far k edememiştim, hızlı adımlarla yürümeye başladım,
işte tam o sırada onu gördüm orta yaşta iyi giyimli bir bey geliyordu karşıdan,
yüzü solgun bakışları donuk etrafına bile bakmadan başı öne eğilmiş, öylece yürüyordu.

Oysa başını kaldırıp bir bakabilseydi etrafına doğanın bize sunduğu bu güzellikleri görecekti,
yanımdan öylece geçip gitti sakin ,sessizce ,,
içim bir tuhaf oldu çoğunlukla geçmişe takılıp kalıyorduk,neden niçin diye ,oysa anı yaşamak gerekirken,,
Elimizde olanlarla yetinmeyi bilmeden hep biraz daha fazlasını hayal edip,hayat çarkının nasıl da hızla döndüğünü fark etmeden yaşıyorduk, arkadaş ,dost sanıp sırlarımızı paylaştığımız,her zamanda yanımızda olup dost sanıp dertleştiğimiz insanların gerçekte ,ne olduklarını bilmeden yaşıyorduk,
Ne yazık ki yüzümüze gülen sonrada arkamızdan söz eden ve kim bilir günde kaç kez yüzündeki maskeyi değiştiren,,insanlar var aramızda,,
Gerçek dost gerçek arkadaş bulmak öyle zor ki yaşadığımız bu ortamda,,yanımızda olan gerçek bir kaç dostumuz var ise onların kıymetini bilmek gerek,,hayat çok kısa ,,hepimiz misafiriz bu dünyada, gerçek olalım sanallığa gerek yok biz olalım ,,anı yaşayalım farkında olup ,güzellikleri paylaşalım, sevgiyle yaşayalım...