SANAL VE EVLİLİK

• 10 Ocak 2016 Pazar 00:47:28

Komşu oğlu Ali evli ve iki erkek çocuk babası, mutlu huzurlu bir evliliği vardı.
Yirmi altı yıl aynı yastığı baş koydu eşiyle
Üstelik birbirlerini delicesine severek ailelerine karşı çıkarak evlenmişlerdi
Dalağı dışına sağlam karakterli eşine çocuklarına sorumluluğunu bilen insandı,
Nasıl ki sanal aleme dadandı alt üst oldu hayatı
Sanalı hep kötüye kullandı,karşı cinslere evliyken yalnızım dedi

Önceden telefonu ulu orta dururken saklamaya başladı sessize aldı
Nasıl bir afetle tanışmıştı da eşini çocuklarını görmez oldu gözleri
Hiç düşünmedi sormadı kendine, Ali sen ne yapıyorsun? diye
Erkek avcısı Fatma isminde bir aşifte çıktı karşısına
İyiden iyiye şüphelenmişti eşi
Ali bir gece uyurken eşi telefonu karıştırdı Allah’a dua ediyordu
Şüphelerim doğru çıkmasın diye ama tam isabetti iki numaradan arama gelmişti
Birisi oğlunun diğer numara şef diye kaydetmişti oysa izinliydi. Ali
İzindeyken hiç aramazdı şefi,sabah ilk işi şefin telefonu sordu. Ali işyerin de sorun varmış şef aradı dedi.
Unuttuğu bir şey vardı Ali tilkiydi eşi kuyruğu
Ali ailesine verdigi sıcaklıgı çoktan unutmuştu. Evine buz dolmuştu.
Evden çıkar çıkmaz şefi aradı eşi, karşısında kadın sesi,
Kadına sorar: Alinin teli sende senin telin onda ne arar ? kadın şakır şakır ötmeye başlar hakaretler yagdırır Ali’nin cefakar eşine. Siz on yıldır ayrı yaşıyormuşsunuz
ben Ali’yi çok seviyorum onunla evlenecem kimse mani olamaz der telefonu kapatır.
Akşam Ali ile durum degelendirmesi yaptı. Eşi, ben seni aldatsam ne yaparsın? diye sordu.
Ali efendi seni, kapı dışarı ederim dedi.
Cefakar eş bigüzel Ali’nin valizini toplar dışarı der.
Zavallı akılsız Ali’m mahkemeye koşar boşanma davası açar tek celsede boşanırlar.
Ali çocukların gelir maddi olanaklardan bahsederken benimi ananız mı seçiyorsunuz demeyi de ihmal etmez Çocuklar anamız der.
Ali kıçına bile bakmadan yanında bir kızı olan Fatma aşiftesinin yanına gider
Ev tutar dayar döşer bir güzel aşk yuvasını kurar nasıl aşksa ?
Fatma’nın istediği olmuştur ama asıl suçlu Ali’dir.
Ali çocuklarını unutmuş varı yoğu aşiftenin kızı Şifa olmuş, ona babalık yapmaya başladı.
İki çocuğundan birisi gurbette diğeri yanında üniversite okutmaya çalışan cefakar eş, çocuklarını okutmak için işe başlar çalışır, didinir. Onlar adam olsun okusunlar diye uğraşır, çocukları da analarına her fırsatta seni asla bırakmayacağız babamız öldü sen her şeyimizsin derler.
Babalarına olan öfkeleri sayesin de derslerine daha çok çalışırlar
Okuyup analarını rahata kavuşturmak için...
Bir gün Ali iş icabı başka şehre gider dönüşte bakar ki ev bomboş.
Aşifte eşyalarla birlikte kaçmış, telefon açar afişte alo demez alacağını almıştır Fatma.
Çaresiz eski eşe döner Ali cavcav hangi yüzle döndüğün de meçhul...
af dilemeye başlar ettiklerim için özür dilerim gel tekrar evlenelim der cefakar eşine.
Küçük oğlan defol bu evden der git o kadının kızına babalık yap,
Bizim babaya ihtiyacımız yok anamın da kocaya, çık der.
Ali pişkin pişkin oğlunu tehdit eder oturduğunuz bu ev benim
yarından tezi yok çıkın evden der, çocuğun dünyası yıkılır içindeki kin katlanarak artar babasının arkasından avazının çıktığı kadar küfürler sallar. Ama evden bir türlü atamaz. ortalıkta kalan ali cavcav olmuştur.

Ali cavcav pişmandır, çocuğuna dediklerine bir çıkar yol bulmak için çaba sarf eder, tüm olanlara çekilen acılara rağmen, eski karısının az da olsa gönlü vardır, affetmeye küllenen aşkına kavuşmaya, fakat ihanet aklına gelince sevdayı da aşkı da bir adım geri de kalır af yok der ve af etmez.

Tüm maharet Ali’ye düşer bu saatten sonra...

Not: Gerçek olaydır..

Şükran Güneri Arslanbay
10/01/2016(ayrılık günü)