Bir Kızın Nefreti

• 6 Ocak 2016 Çarşamba 10:00:51

Bir kitap,
Bir bileklik,
Bir kaç şiir, güzel not ve söz.
Bir de senin nefretin kaldı bende. Al sana kitabın, bilekliğin, şiirlerin ve güzel notların, hepsi senin olsun. Ama nefretin benim!! O nefreti sana istesem de veremem. Sen öyle bir şey yaptın ki, Öyle yaktın ki canımı, kalbime o bakmaya kıyamadığım bakışlarını öylesine sapladın ki hafızamı yitirsem o nefret gitmez içimden..

Ben seni çok sevdim. Belki hatırlıyorsundur seni ne kadar çok sevdiğimi. Belki sende sevmişsindir. Tabi ’seni seviyorum’ demelerin gerçek, gülüşlerin ve bakışların sahte değilse. Peki soruyorum sana şu kadarcık sevmişsen beni nasıl yaptın böyle bir iğrençliği.

Keşke bana her şey yolunda mı? dediğinde anlatsaydım tüm bildiklerimi. İçime atıp hapis etmeseydim beynimin en karanlık yerinde. Şu ana kadar seni çok sevdim. Fakat şuan senden o kadar nefret ediyorum ki. Beni aldatıp, kandırmana, zamanımı çalmana, sevgimi kullanmana değil nefretim. Beni yoktan saymana, beni umursamayışına asıl olan kinim ve nefretim.

Utanıyorum biliyor musun? Sana olan sevgimden, seni düşündüğüm saniye, dakika, her saatten hatta şu koca 2 seneden, senin için yazdığım her satırdan, arada mutluluktan akıttığım o yaşlardan, seni seven kalbimden utanıyorum. Mutluluktan ağlamayı aptallıktan sayıyorsan, kabul ederim. Mutluluktan ağlayan, sevgisine inandığı ve sonuna kadar güvendiği için her şeye inanan bir aptalım ben. Evet kabul ediyorum. Sevdim seni, eğer seni sevmekte aptallıksa ben aptalların en büyüğü olmayı hak ettim.

Ama sen de şunu hiç unutma tamam mı? Bir insanın sevgisi ne kadar büyükse bil hassa nefreti de o kadar büyük olur. Allah’tan tek dileğim mutlu ol. Senden ne kadar nefret etsem de sen benim en değerlimdin. Sana kızgın olmama rağmen resmine bakarken içime bahar güneşleri doğuyor hala.

Bir de senden bir şey istiyorum. Tabi yapar mısın zannetmiyorum. İnsanları sevmeyi öğren tamam mı? Onları sevmek, onlarla oynayıp arkasından kahpece gülmekten daha eğlenceli. Bil istedim sadece. Belki anlamsız gelir yazdığım bu satırlar sana, söylediğim o onlarca seni seviyorum deyişlerim gibi. Ama şunu o küçük beynine sok. Ben seni çok sevdim. Çok anlıyor musun? o çok kelimesinin anlamını çok az insan bilir dünyada. Sen onlardan biri değilsin. Asla da olamazsın. Zaten bu yüzden de sevgime layık göremedin ya kendini. Sana son sözüm şu;
-Al sana olan nefretim.Sevgime sahip çıkamadın bari nefretim hep seninle olsun. Şimdi al nefretimi çek git hayatımdan. Utanmayı da öğren. Bana bunları yazdırdığın için utan mesela. Hani adamım diye dolaşıyorsun ya ortada ünvanına layık ol. ’Adam’ ol. Adam gibi adam.

Seni seviyorum. Seni çok seviyorum, istersen dalga geç aptallığımla, istersen kendini çok bir şey zannet umurumda değil. Ben seni seviyorum. Sen beni sevsen de sevmesen de se-vi-yo-rum. Ve hep mutlu olmanı istiyorum. Ama senden nefret ettiğimi de asla unutma. Bana ne yaptığını görüyor musun? Bir insana hem deli gibi aşık olup hemde onu kendinden nasıl nefret ettirirsin ki? İşte sen bunu başardın. Çok yeteneklisin gerçekten. Neyse ya daha fazla saçmalamayayım ben en iyisi son cümlemi yazıp bitireyim.

-----Seni Seviyorum