- 1475 Okunma
- 4 Yorum
- 4 Beğeni
Affet
İki mavi arasında
Siyahtan uzakta olsam da bir tarafım hep karanlık
Nokta döküyor dilim yerli yersiz bir cümlede
Oysa bu kadar uzun hiç susmamıstım ...
Büyümedi düşlerim daha
Hâlâ Taş Bebekler için üzülüyorum
Hâlâ aralık odamin kapısı uyudugumda
Merhaba demese de hiç kimse
Benim Annem yok demiyorum sabahlarima
Bir kıvılcım kadar şımarık duygularım
Ilık süt kokusunun verdiği huzurla dolmuş bosalmisim
Bu halim garip ama güzel
Huyu mu annemden almışım
Büyük bir çukur açılır bu tavanda, gözlerimi çeker
Yarım yamalak kapatirim yine perdeleri
Hava soğuk Odam sessiz vakit geç
Ürpertici bir derinlik geri kalan herşey
Geriye kalan ne varsa bir yalan
Üç kalp kalbimin içinde birbirine paralel
Üçünün birinden haberi yok
Düştüm yalnizligimdan içeri bir gece kelebeği ölüsü gibi
Yer oynadı yerinden koptu gönül bağım
Kopyası yok acıların geçecek elbet
Boynunda tırnak izleri aklımda keşkeler
Az daha dirensem
Kesecek bileklerimi soysuz geceler
Uzak kalan bir çift ele ölesiye bağlı
Uzak bir bedene sonsuza kadar hasret
Gelirsen affederim
Gelemezsem sen affet ....