- 903 Okunma
- 2 Yorum
- 1 Beğeni
BÜTÜN ÖTEKİLERİNİZ " BEN " İM ... ( Yazı Dizisi ) - 2 -
Eveeeett ! ... Ne demiştik ilk yazımızda ? Bütün ötekileriniz ben’im ... Bütün ötekileriniz ben olduğuma göre, başka ötekileştirilen, dışlanan, düşmanlaştırılan, ayırımcılıklara tabi tutulan kimse kalmamıştır yok gibidir. :)
Dolayısıyla da, bu konuda yazılanların çizilenlerin olana bitene dair eleştirilerin, isyanların da insanlarımız nezdinde pek de bir karşılığı olmayacaktır. Peki neden böyledir bu durum ?
Kanıksamışlıklar demek gerek kısaca. Önemsiz konular haline getirişlerimiz bunları. Yoğun algı mühendislikleri sonucunda, algısızlık gibi temel bir soruna sahip oluşlarımız. Kula kulluk edişlerin kolaycılığı. Hakim güçlerin güdümüne girerek yanlışlarına ortaklaşmanın kişisel çıkarlar sağlayabiliyor olması. Oysa karşı çıkışların risk taşıyor olması. Vs vs daha da uzatılabilir.
suret-i insan ...
İnsanlık, umursamadığı, olağan karşıladığı tüm kötülüklerin ortağı olur ... Artık onlar, suret-i insan haline gelmişlerdir ... İnsanlık adına hiç bir çözüme yanaşmaz, sadece susarak seyrederler ...
" Onların gözleri vardır ama görmezler ... Kulakları vardır ama, duymazlar ... "
ne çok geç/miş mevsimlerden geçmiş
bir yağmur akşamı
yaprakları bir bir düş/müş
yüzleri solgun düşler
yorgun çizgileri bırakmış geride
yitip gidenlerin sus ağıtlarına
sus/muş bir yaşamak olmalı rüzgar
takvim yaprakları bittiğinde başlayan
ağıtlar ki
dolaşır boş sokakları
düşen ömürlerin şarkısı
her dilin kendi sessizliğine gömülürken
okunan vedaları gülümsemişlerin
gölgeleri yalnız insan sesleri
merhabaların mevsimsiz
zamansız vedaları
kış/lar yaz/mış yazgısı olmalı akşam yağmuru
kıyısına düş/müş yüzü bir çocuk
denizler dolusu yok/sul yoklukların çığlığı
insanın yazgısı yine insan
alnından düşen derin çukurları
kıyısında kınalı elleri kesik insanlık
keseni suret-i insan müsveddesi
kesik başların ki
silinmez zamanlar ötesi
sus/kun nidası olmalı şimdi yükselen
" La İlahe İllallah "
istanbul - 25 . aralık . 2015
Kim, neyi gördü, neyi anladı şimdi ?
Gören gözler gerek bize... Bunca olanı biteni ...
Saygılar...
YORUMLAR
Acının doğurganlığını. Tek bir çiçekmişçesine binlerce çiçeğin ölümünü. Hüznün uykusuz sularını. Delik deşik karanlığı göğsümüzde..öteki ben' in kırılan incecik dallarını..
:((
Mert YİĞİTCAN
Teşekkür ederim konuya yürek katkınız için.
Selam ve saygıyla.