GURBET

• 22 Aralık 2015 Salı 20:20:17

Sene 1986 iki senelik evliydim eşim calışmak için yurt dışına cıkmıştı ve ben minik kızımla yanlız kalmıştım çok uzun sürmedi eşim beni yanına çağırdı gitmesine gidecektim ama bu sefer de minik kızımı geride bırakacaktım çünki eşim iltica etmişti ve aynı yoldan da beni almak istiyordu bende çok istiyordum içim yana yana kızımı kayınvalideme bırakarak yurt dışına çıkmak için işlemlerine başlamıştım.
O yıllarda vize almak çok zordu ancak Almanya’ya bir haftalık vize alabilmiştim turist olarak fakat eşim Fransa’daydı ben bir yaşındaki kızımı gözlerim yaş dolu bırakarak düştüm gurbetin yollarına iki günlük otobüs yolculuğu sonunda Almanya’daydım, orda beni görümcemin eşi eniştem karşılamıştı cünki eniştem Fransa!da işçi olarak kalıyorlardı ailecek eşimde onların yanındaydı .Eniştem gardan beni alarak Fransa’ya gitmek için tren garına geldik ve trene binmek için geceyi bekledik çünki eniştem beni kaçak yoldan sokacaktı Fransa^ya karanlık kısmak üzereydi devriye gezen polisler yanımıza yaklaştı ve kimlik istediler eniştem kimliğini verdi ve sıra bana gelince eniştem kızım dedi pek inanmadılar ve kızınsa kimliği nerde dediler ve karakola götürdüler ben salonda beklerken eniştemi içeri aldılar ve ben çok korkmuştum içerde enişteme işkence yapılıyor sandım ve korkudan bayılmışım beni hastaneye eniştemide nezarete atmışlar ben gözümü açtığımda hastanede olduğumu fark ettim ve sanki azılı bir suçlu gibi kapımda 2 polis bekliyordu kendimi biraz toparlayınca hemşireye eşimin tlf verdim ve bu hastanede olduğumu söyle dedim ama dil bilmediğimden önce anlatamadım sonra işaretle derdimi anlattım ve tlf görüşmesini sağlamıştım eşime tlf da başımıza gelenleri anlatınca eşim ve ablası hastaneye geldiler bunu öğrenen polis hastaneyle birbirine girmişler hemşireye siz nasıl sormadan ailesine haber verirsiniz diye neyse ben dilini ve yemeklerini bilmediğim bir ülkede aç kalmıştım polisler benim hiç birşey yemediğimi eşime söylemişler ve eşimi yanıma soktular ben eşime eniştemi sordum ve bundan sonra ne olacak dedim eşim : - sen Almanyaya kadar vize aldığın için seni Alman poislerine teslim edecekler günün geldiğindede Türkiye!ye gönderekler dedi. bende gitmem dedim ve üzerimdeki takılarımı eşime teslim ettim yollarda ne olur ne olmaz diye ve eşim bana bazı tavsiyeler verdi Amanya ’ya gidince orda bizim akrabalar var orda kalacaksın onlar karşılar seni dedi sonra detayları orda tlf konuşuruz dedi odadan çıktı çok ağlamıştım ve çok bitkindim ama frasız polisleri bana çok iyi davrandılar hatta eniştemi içeri aldıklarında enişteme ; sırf o kadının hatrı için sana yemek veriyoruz yoksa sana ne yemek ne su demişler. çünki eniştem geçmişte bütün yiğenlerini kaçak yollardan fransaya sokmuş o nedenle zaten sabıkası varmış . Ben hastaneden çıktım ve polis eşliğinde tren garına geldim polisler elime krokisi çizilmiş bir kağıt verdiler nerde inecem nereye gidecem diye ama onun öncesinde eşim Almanyadaki akrabalarımızla irtibat kurarak benim geleceğimi anlatmış ve onnlarda nasıl tanıyacağız eşinizi h,ç görmedik demişler , eşimde ya anlarsınız Türk olduğu yorgun, bitkin, aptal saf saf bakan birini görürseniz odur işte demişş ayrıca banada onların tlf vermişti hastanedeyken eğer buluşamazsan ararsın diye artık gitme vakti Almanya treni gelmişti ve polisler beni trene bindirdiler elindeki krokiye uyarak ineceğin yere dikkat et dediler ve gardan ayrıldılar tren harek etmeye başladı hatırladığım kadarıyla 4 - 5 saat sonra Almanya’ daydım karnım çok açıkmıştı ne yapacağım derken trenin restaurant bölümüne gittim ve bir masaya oturdum önümdeki menüye göz attım hep deişik deişik adlarda yemekler vardı ve gözüm bizim Türk yiyeceği olan omlete benzer bir resim vardı onu göstererek ondan istedim geldi bir güzel karnımı doyurdum ve üzerine birde kahve istedim oda geldi karnımı doyurmuştum ve artık daha dinç gözüküyordum bu arada yavaş yavaş da Almanya sınırlarına yaklaşıyorduk aklımda hemen inip tlf kuluubesine gitmek vardı akrabalarımıza ben geldim demek için ve tren artık gara girdi ve indim dogru tlf kulubelerine gittim aradım ama yanıt alamadım ve belki gelmişlerdir diye ordan oraya koşturuyordum oysa onlar ordaymışlar kaçkez yanlarından geçtiğim halde birbirimizi tanıyamadık onlar eşim dediği gibi bir bayan arıyorlarmış sonra millet yavaş yavaş azalınca onların sağa sola baktklarını görünce ben yanlarına gidip Türk’müsünüz diye sordum onlarda evet siz MehmetAli’nin eşimisiniz dediler bende evet deyince gülüşerek kokalaştık çünki eşim beni onlara öyle bir anlatmışki ne umduk ne bulduk dediler ve birlikte yaşadıkları Almanya’nın Essen şehrine gittik eve girince eşim aradı be benim gelmediğimi öğrenmek istedi bizde şaka olsun diye ev sahibi gelmedi bulamadık eşinizi dedi eşim telaşlanmış nerde bu kadın ne oldu başına birşeymi geldi acaba demiş sonra dayanamadım ve ben bağırarak geldim merak etme ama senin dediğin gibi saf deilim dedim ve gülüştük . neyse iki gün ben akrabalarımızda Almanya’yı gezdim dinlendim kendimi toparladım bu arada eniştemi de salmışlar emiştem ve eşim tekrar plan yaparak beni tekrar Fransa’ya sokma planları yapıyorlarmış tlf da konuştuk planlarını anlattılar ben ertesi gün tekrar fransaya gidektim sabah oldu akrabalarımız beni çok iyi ağırladılar ilgilendiler benile yaşıt kızları vadı bende onları çok sevmiştim ve kayrılacağım için çok üzgündüm .eşim planlarını onlarada anlatmış ve benim hala Almanya vizesi olduğu için rahatca dolaşabiliyordum alışveriş yapabiliyordum yanında kaldığım aile bu son günümde beni baya bir deiştirerek tıpkı Almanlara benzettiler çünki kılık deişikliği yaparak tekrar Almanya’dan Fransa’ya geçiş yapacaktım benim için mecera tekrar başlıyordu............................................................................

Devamı çok yakında