ulen

• 21 Aralık 2015 Pazartesi 12:28:27

Enstitüde işler diken üstünde yürüyordu. Bilhassa okula gelip giderken her an birilerinin saldırısına uğramak mümkündü. Enstitünün içinde grupların hâkimiyeti olduğu için nerelerin kimle
re ait olduğu biliniyor ona göre hareket ediyorduk. Kaldığım evde birtakım çalışmalar yapılacağını sezdiğim zaman N.Küçüğün akrabası olan Fahrettin’in evine gidiyordum. Fahrettin iyi bir insandı. Bizden bir yâda iki sınıf öndeydi. Beni N. tanıştırmıştı. Aynı zamanda Reşat beyle akrabalıkları varmış. O zor zamanlarda bana evini açıp sofrasında birkaç kez yiyecek ikram etmişti. Fahrettin’in akrabası olan Hilmi Bey onlara birde iş sağlamıştı. Orman Mühendisi olan Hilmi Bey, ormanda yer alan uyarı levhalarının yazım işini onlara vermişti. Evde levhaları yazıyordı. O zor günlerde birbirlerine destek oluyorlardı.
Bir ara Mesut diye bir arkadaş bir aylığına memlekete gidince evinin anahtarını bana verdi. Ev dedi isem öyle dayalı döşeli bir yer değil. Odaların içi gazete serili üzerinde bir somya olan bir yer. Ama bu benim için bulunmaz bir nimetti. Tek sorun bu ev Yeşilyayla tarafında, Yeşilyayla da ülkücülerin kontrolünde olan bir yerdi. Gelip giderken kimseye görünmeden gidip gelmeye çalışıyordum. Yani sabit bir yerde durmak oldukça riskli oluyordu. Her gün bir yerlerde insanlar saldırıya uğruyordu. Ölüm haberleri rutin hale gelmişti. Meskende de sürekli saldırılar olduğu için sürekli toplantılar yapıyorlar alınacak tedbirleri konuşuyorlardı. Özen sokaktaki 10 numaralı evde toplantı yapılmadığı yâda kimsenin olmadığı zamanlarda kuzeye bakan tarafındaki bahçeye çıkıp orda ders çalışıyor birazda dinlenme fırsatı bulu yordum. Bazen bütün olanları unutuyor evde beraber kaldığımız arkadaşlarla şakalaşıyorduk. Daha çokta Denizli’den biraz dili peltek olan bir arkadaş yöresinin ağzıyla konuşmalar yapıyordu.
“Ulen ünleyi ver şu domuzun kızanına, beni götüverecekse götürsün, götüvermese götüverecek çok gayri “Bu konuşmaya birde onun mimiklerini el hareketlerini katınca gülmekten yerlere yatıyor gözlerimizden yaş akıyordu.