Karanlığın Bekçisi Part 2

• 11 Aralık 2015 Cuma 02:15:31

Furkan grubunu Kate’le tanıştırdı ve gözlerindeki çocuksu neşe gün yüzünde daha çok açığa çıkıyordu.
Furkan- Kate cevabını bekleyeceğim, unutma olumlu ya da olumsuz bir cevap ver bana, ona göre yer ayarlayacağım.
Kate- Cevap vereceğim Furkan.
Furkan mutluydu, yıllar önce karşılaştığı bir yüzü tekrar görmüştü sanki. Gemileri çok severdi gidenleri getirdiği için ve onunla güzel günlerin geleceğini düşünüyordu Furkan.
Kate kartviziti aldı ve numarayı tuşlamaya karar verdi, cevabını o da bilmiyordu; henüz sadece Furkan’ın sesini duymak istiyordu içten içe. Bu uzun, esmer çocuk çok yakındı bir yanına. Sanki karanlığını aydınlıkla ikiye bölmüştü ve elmanın ikinci yarısı olabileceğini düşündü biran. Eksik parça, yarım kalan bestenin yeni melodileri… Sanki rüzgar yıllar önce kaybettiği sevgisini kulağına fısıldıyordu. Belki bir uğurlama belki noktadan sonraki yeni bir cümleydi Furkan. Kate Norveç’te yıldızların altında gökyüzü aeroralarla dans ederken dünyaya gelmişti. Küçükken annesi aklını yitirdi babasının başka bir kadına kaçmasıyla ve çok büyük trajedilerin eşiğinden dönmüştü Kate. Azimli ve güçlü bir kız haline geldi ve çocuk esirgemeden kaçarak kendini bilgeliğe adadı çünkü panzehri buydu ama hala çocukken gördüğü kabusların eşiğinden çok sık dönüyordu. Kimi zamanlar hala şeytan kulağına adını fısıldıyordu ve ruhuna çalmaya geldiğini belirtiyordu. ‘Beni uyandır!’
Yıllarca annesini ziyarete gitmeye devam etti Kate ve arasıra annesinin yanında kalıp ona bakıcılık yapmakla yükümlü buluyordu kendini biryandan ondan ne kadar korksa da. Herkesten sakladığı gizemleri vardı Kate’in ve sadece sevenleri onu sevmenin bedelini ileride fazlasıyla ödeyecekti. Ama tüm bunları kim bilebilirdi ki…
Kate ve Furkan… Birbirlerine hem delice benzeyen hem de zıt renklerle dolu iki taraf… Biri kusursuzluğu ve sınırsızlığı anlartıken diğeri veba gibiydi bıraktığı tad ya da hırçın bir gölge… Esrarengiz ve karanlık…
Telefon çaldı.
Furkan-Alo?
Kate-Merhaba Furkan beni tanıdın mı?
Furkan- Kate?
Kate- Sesini duymak istedim.
Furkan- Teşekkür ederim Kate, ben de çok memnun oldum aramana. Vardın mı eve?
Kate- Arkadaşlarla buluşacağım. Rahatsız olmazsan sen de katılsana bize.
Furkan- Memnuniyetle… Adresi alabilir miyim?