- 393 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
YÜREĞİM GAZZE
MAZİYE YOLCULUKLAR - 70
Bu gün ben Filistinliyim!
Yüreğim Gazze, bedenim bomba yanığı, üzerimde canavar uçaklar, kan gölünde boğuluyorum…
Dün bu acıları biz yaşadık…
Dün bu acıları insanlık başka coğrafyalarda yaşadı…
Yeter artık!
Bu gün ben Filistinliyim!
Karton kutuda cesedi taşınan çocuk, sana bir bardak süt verememişsem de biz kardeşiz…
Seni düşünüyorum…
Evladının cesedi lime lime olan çaresiz anne, sesimi duyamazsan da annemsin…
Acınla kanım donuyor, üşüyorum…
Kendi toprağında vahşetin tutsağı olan baba, yüzündeki hüznü yüreğime işliyorum…
Uğradığın zulmü durduramayınca, hırsımdan etimi dişliyorum…
İnsanlığımdan utanıyorum!
Yaşadığım çağdan utanıyorum!
Bu vahşete sessiz kalan, dilini yutmuş insanım diyenlerden utanıyorum!
Bu gün ben Filistinliyim!
Yüreğim Gazze, bedenim bomba yanığı, üzerimde canavar uçaklar, kan gölünde boğuluyorum…
Ey gökkuşağı!
Yeryüzünde yaşanan bu vahşet manzaralarına tanıklık yapmaktan usanmadın mı?
Güneş, Ay, yıldızlar, bulutlar usanmadınız mı yaşanan bu vahşetten?
Ey yeryüzü!
Bu güne dek dökülen kanlar seni doyurmadı mı?
Doyurmadı mı seni annelerin, babaların, genç kızların, civan erkeklerin akan kanı?
Melek bebeklerin, küçücük çocukların oluk oluk akan kanları doyurmadı mı obur karnını…
Emperyalizm ahtapottur!
Irkçılık vampirin enerji kaynağıdır!
Dini bağnazlık yamyamlıktır!
Duyarsızlık, sessizlik suç ortaklığıdır!
Bu gün ben Filistinliyim!
Yüreğim Gazze, bedenim bomba yanığı, üzerimde canavar uçaklar, kan gölünde boğuluyorum…
Sürgünüm!
Mülteciyim!
Kendi toprağımda evsiz, aç, susuz, perişanım!
Hastanem bombalanıyor!
İbadethanem bombalanıyor!
Evler bombalanıyor!
Ben insanım diyenlere sesleniyorum: Çığlığımı artık duyun!
Onlarca yıl değil, bir beş dakika kendinizi benim yerime koyun!
Ey Kuran’a inananlar!
Ey İncil’e inananlar!
Ey Tevrat’a inananlar!
Ey Budistler!
Ey ateistler!
Ey komünistler!
Ey sosyalistler!
Ben Filistinliyim diye bağırın! Yüreğinde zerre kadar insanlık olanları bu vahşete karşı tavır almaya çağırın!
Bu gün ben Filistinliyim!
Yüreğim Gazze, bedenim bomba yanığı, üzerimde canavar uçaklar, kan gölünde boğuluyorum…
Bombalanan yer Filistin değil, yüreğimizdir!
Beynimizdir!
Onurumuzdur!
İnsanlıktır!
İnsanlıktır!
İnsanlıktır!
Birbirini yiyen Filistin örgütlerinin yöneticileri!
Emperyalizmin işbirlikçisi Arap devletlerinin yöneticileri!
Medeniyetin temsilcisi geçinen batı ülkelerinin yöneticileri!
Çin, Japonya, İskandinavya ülkelerinin yöneticileri!
Ey dünya size sesleniyorum:
Bebekler ölüyor!
Çocuklar ölüyor!
Gelin olmayı düşleyen genç kızlar ölüyor!
Damat olmayı düşleyen gençler ölüyor!
Anneler, babalar ölüyor!
Dedeler, nineler ölüyor!
Hayvanlar ölüyor!
Ağaçlar yanıyor!
Görün artık!
Görün artık!
Görün artık!
Bu gün ben Filistinliyim!
Yüreğim Gazze, bedenim bomba yanığı, üzerimde canavar uçaklar, kan gölünde boğuluyorum…
Yeter artık!
Kalkın artık!
Savaşlar olmasın!
Esaret olmasın!
Husumet olmasın!
Bitsin artık kin, nefret!
Bitsin artık bu rezalet!
Gök kubbenin altında, yeryüzünde çiğnenmesin adalet…
Bu gün ben Filistinliyim!
Yüreğim Gazze, bedenim bomba yanığı, üzerimde canavar uçaklar, kan gölünde boğuluyorum…
Acılarla yoğruluyorum…
Bu çığlık insanlığa çağrıdır!
Bombaların düştüğü yer insan olanın bağrıdır…
Yurdum olmuş kafesim!
Irkçılık, bağnazlık kesiyor nefesim!
Yeter artık duyulsun sesim!
Bu gün ben Filistinliyim!
Yüreğim Gazze, bedenim bomba yanığı, üzerimde canavar uçaklar, kan gölünde boğuluyorum…
Yeter artık!
Kalkın artık!
YORUMLAR
BU GÜN BEN FİLİSTİNLİYİM... Sayın hocam, duyarlı yüreğinizi kutluyorum. Saygılar
ev demeye bin şahit ister evlerde,
sokağa çıkmaktan korkutulmuş,
özellikleri tarif edilebilen
koyu esmer yüzlü insanlar
özgürsüzlüklerinin ağıtıyla
türküler çığırırlardı hiç susmadan.
özgürlük türküsü derlerdi bu acayip seslere.
alınyazılarını,
özgürlük türkülerinin değiştirebileceğini sanırlardı.
aynı evler sıralanmış upuzun sokaklarda,
yüreklerinde korku çöreklenmiş,
kara ve çini gibi parlak gözlü çocuklar,
çocukluk açgözlülükleriyle,
elma taşlar gibi taşlarlardı silahları.
—çocuklar taş atarlar,silahlara yetmez güçleri!...
patlardı silahlar ;
pırılpırıl tutkular dolu,
baş döndürücü,
boş ama vazgeçilmez umutlarla dolu
hayalleri,
hepsi,
her şeyleri,
silahların her patlayışında,
çocukluklarının balonlarıyla birlikte,
balonlar gibi sönerdi.
kan kırmızısı karanfiller açardı göğüslerinde,
kucaklarında kedileriyle
küçük melekler yükselirdi gökyüzüne
özgürlük mücadelesi derlerdi
bu mahzen soğuğu ölümlere.
alınyazılarını,
bu acayip ölümlerin
değiştirebileceğini sanırlardı...