vebal....!

• 10 Aralık 2015 Perşembe 20:03:56

Bu hayatta şunu öğrendim ;

Ne olursa olsun sabredip oluruna bırakacaksın her şeyi.Kazanılması yıllar süren birikimlerin ,kırılması saniyeler sürer ve dağıldıktan sonra tekrar toparlanması belkide imkansızdır.bunu anlamak için bir ömür yaşanmışlıklar gerekmez aslında ’GÜVEN’ SAYGI , ve İNANÇ bence yeterlidir.Etrafımıza baktığımızda ,gelecekten geçmişe yolculuklarımızda , ayan beyan net bir şekilde bunu görürüz.
Kimileri yoklukta mutlu yakalarken ,Kimileri zenginlikte yokluk çekilip mutsuzlukları hat safhadadır
.Kimilerine küçük şeyler yeterli bazende çok gelirken ,Kimilerine büyük şeyler az gelip dünya hırsına kaplıyormuş. işte tamda bu noktada ruhum devreye giriyor ve diyorum ki dünyanın en pozitif yönleri en gösterişli halleri, yapmacık ısrarcı kendini ispat etmek için her şeyini feda etmeye hazır çıkarcı insanlar artık dikkatim çekmiyorsunuz ve sizleri çevremde yanımda istemiyorum
Bunun yerine bir parça; yüreği güzel,inançlı inandığı gibi yaşayan samimi insanlar istiyorum…Fazla düşünmek,Fazla sevmek,düşünmeden yaşamak,Yürümek koşmak, konuşmak gülmek hayatı içinden geldiği gibi yaşamak en güzel haslet oluyor .aksi ise parça parça ediyor insanları değilimi?

hayatta en çok sevdiğimiz değer verdiğimiz insanlar yakmadı mı yakmıyor mu canımızı yada en sevdiğimiz parçamızla vurmuyorlar mı can evimizden işte kandan beslenen bu tür insanlar sırf bencil oldukları için vardırlar ve sözde bizi iyiliğimize hareket ederler bu insanlar gerçekten sevmeyi ne kadar hak ederler, ne ağlamaya layıktır ne gülmeye
varsa yoksa hep kendileri ve çıkarlarıdır,Ve bir tek kendini düşünerek bencil olma yolunu seçmişlerdir hayatlarında: içinde kendinin bile taşıyamadığı sırları vardır
o insanları ne pahasına olursa olsun suçlayıp,Yargılamak yerine uzak kakmak ve hayatımızdan çıkartmak en iyi yoldur.

Yanlış hatalı olan bencil sevgiden yoksun bu insanları insanları hayatımıza sokarak belkide en büyük yanlışları biz yapıyoruz bilmeden safça,Seviyoruz çünkü kimimiz aşkım ,Kimimiz kocam,Kimimiz çocuğumun çocuklarımın babası ,Kimimiz karım,Kimi çocuklarımın anası , eşim dostum akrabam hısım tanıdık yada mevki makam sahibi belki ilerde lazım olur diyerek göz yumuyoruz her türlü yanlışlara ,Kim ne derse desin hayatımıza giren
Ruhumuza bedenimize kisi ligimize sevdiklerimize zarar veren insanları biz hayatımıza sokuyoruz ve onları bahanelerin arkasına sığınarak baş köşeye oturtuk ,sonra karşılarına geçip sızlanıyoruz değil mi?
oysaki güçsüz acize kadına çocuğa eli kalkan adam adamıdır?Evlatlarını eşini düşünmeden hayasızca hareket eden kadın kadınımdır ?
Bir evladı annesine babasına karşı kullanan evladıyla canını yakmaya çalışan insan insan mıdır?Elbetteki değildir. Ve benim gözümde hiç bir sıfatı yoktur
Can mal ve inanç kutsaldır el sürülmez,ve sorun ne olursa olsun mert ve acıkça insan adam gibi adam olup erkekçe geçip ne derdi varsa konuşarak halletmeli yada çekilip kabuğuna sabretmesini bilmeli ,zehrini kendini içine akıtmalı karşısındakilere değil
Vebal almamalıdır ,vebal ağır bir yüktür Allah kimseyi kimsenin vebali altında bırakmasın , benim olduğum yerde hiç bir varlık hiç birse kilde kimseniz kutsal mahremlerine dil uzatamaz uzatanın dili kopartırım ,belki canını alamam ,
Onun yüzüne beraber ona en güzel bedduayı ederim yarabbim senide aynı acılarla sınasın inşallah diye
bakın güzel insanlar bu gün var yarın belkide yokuz onun için bir insanın ahını (vebalini)almadan önce iyi düşünün ve küçük şeylerden zevk almasını bilin, varlıklı bir hayattan çok,huzurlu bir hayat en güzelidir.herkes sadece kendinden ve yaptıklarınızla mes’ul sunuzdur.
Kimse kimseyi değiştiremez ..Ne olursa olsun sabredip okuruna bırakın her şeyi..ve onların doğruyu bulmaları için dua edin
..Bakın çevremizde her türlü insan hala yaşıyor,Demek ki her şey için,
güzel yaşam için, saygı için dua etmek için şansımız var.Ayın pembemsiliği doğan,saflığıyla süzülen,herkese nasip olmayan mutluluk denen o en güzel duygu adam gibi insanca yaşayanların olması dilegi ile...