İhtiyaç anında kimse yanında olmuyorsa, kendi başının çaresine bakıyorsun ve başının çaresine bakmayı öğrendiğin zaman artık kimseye ihtiyaç duymuyorsun.
Bir babam olsaydı eğer, yalnızlığı şakağından, çaresizliği tam alnının ortasından öperdim!


Sana her kırıldığımda, biraz da kısaltıyorum saçlarımı, sanırım yakında kel kalacağım.
Kimi ağlatır, kimi söyletirsin, kimi hayata bağlar, kimi hayattan söker alırsın.
Sen ne devasız bir yarasın ki, tam kapandı derken, sızlarsın, kanarsın.

Gözlerimden uyku akıyor, biraz daha hayal kurma pahasına vaz geçiyorum rüyalardan..
Yağmurun hüznü camlarıma dokunuyor, süzülüyor acım içimin kıyılarından, dökülüyor parmak uçlarıma.

Milyonlarca göz, kitaplar dolusu şiir ve söz olsa da...
Hiç bir manzara bakışlarında ki huzuru bana vermiyor. Yazılmış, yaşanmış hiç bir şiir bizim şiirimiz olmuyor.

Ey şiir ne azsın ne de çok, ne varsın, ne de yok!

İnsanlar, duygular ölebilir, sözler ve anılar yaşar...
Şimdilerde sana kızmak için, daha çok sebep buluyorum.
Akil insan özlendiğini bilir, sevildiğini ve beklendiğini de..


"Her şeyden uzak bir yerde..ölümü bekler gibi hem de" diyor ya Tripkolik, bekliyorum ben de..

Konuşsam; sesimde binlerce kelime can verecek.
Sussam; çığlığım yeri göğü inletecek!
Söyle!
Hangi hayalin, amansız ummanlarında kulaç atıyorsun?

O kadar içimdesin ki, kendimi bulamıyorum

Bazen merhâbâya, bazen bir elvedayâ sallanır eller..sarılmanın hažzına varâmadan.
Bir yanımız umut kapısı, diğer yanımızda gelecek korkusu..amâ hep eksigiz, bu da hayatın getirisi. Yarım yamalak büyüyoruz işte, içimizde aşkın tortusu.

Bir gülüş giydir bakışlarıma, ellerime dokunsun huzur. Sevmek sevilmek nedir diye sorarsalar, derim işte budur.
Kimse kimseye mecbur değildir, bu açık ve net! İnsan sadece duygularının esiridir.

Anladım ki; bir ağırlığı olmalı, kelimelerin de, kişilikerin de. Hayatta hiç bir şey içi boşaltılacak kadar ucuz değil!


Bazen hasret ile doluyorum, bazen acılar denizinde boğuluyorum..// Biliyorum ki, tutunacak bir dalım yok, yalnızca ’O’ na sığınıyorum. Sen beni kullarının merhametine terk etme Allah’ım!!!

Ağıtlar; rüzgarın türküsüne karışıyor, içimden bir şeyler sökün edip uzaklaşıyor. Beni terk etme umdum! Gençlik dediğin bir hayal, zamanla sönüp geçiyor.


//..Ünsüze ün, şansıza şan, karaktersize karakter...//

Dilsizler dillenip, elsizler elleniyor
İki kelimeyi bir araya getiremeyenler
Ağa, paşa olmuş hüküm sürüyor.

Femina bir afet, telli duvakli ziyafet. Dön gel Femina, dön gel! Kader seni affetti, sen de günahına girenleri azat et.




Dilruba Emine Genç