Anne ile Küçük Kızın Hikayesi
Küçük Kız.Günaydın anne
Anne.Günaydın kızım
Küçük kız .Bugün kahvaltıda ne yiyeceğiz anne.Yine taş mı yiyeceğiz.
Anne.Bugünde yemeğimiz taş kızım.
Küçük kız.Olsun anne bunada şükür
Anne.Evet kızım çok şükür
Küçük kız.Çok üşüyorum anne.Camımız bile yok.
Anne. Şükür kızım.İsyan etme
Küçük kız.Anne neden bizim kimsemiz yok.Neden bize kimse gelmiyor.Fakiriz diyemi.
Anne.Evet kızım.Ama üzülme cennette fakirlere Allah çok nimetler vericek.
Küçük kız.Sen üzülmessen bende üzülmem anne.
Anne.Gerekirse hamallık yaparım .Seni aç bırakmam kızım.
Küçük kız.Bende mendil satarım anne.O zaman ekmekde alırız.Camlarıda yaptırırız.
Anne.Tabi kızım.
Küçük kız.Ben büyünce okula gidicem anne.Beni okula yollarsın dimi
Anne.Yollarım kızım .Sen büyüde.
Küçük kız.Teşekkür ederim anne.
Anne.Okula gitmen için çalışmamız lazım .Hadi kızım çıklalım.Sen mendillerini sat.Bende hamallık yapıcam.
Küçük kız.Çok çalışmam lazım okula gidicem
---Anne ve küçük kız evden çıkarlar
Küçük kız.Mendillerim var.Okula gidicem .Para kazanmam lazım.Lütfen benden mendil alın.
-----Küçük kız bugün mendillerini satar.Annesini bekler.
------Annesi tuğla taşımaya gitmiştir.
Annesi.Yağmur .
Küçük kız.Anne geldin mi.Ellerim çok üşüdü .
Anne.Cebine sok kızım.
Küçük kız.Tamam anne.
Anne.Hadi ekmek almaya gidelim.
Küçük kız.Tamam anne
----Küçük kız ve Annesi alışveriş yapmaya giderler
Alışveriş yapıp evlerine dönerler.
Anne.Hadi kızım yemeğini ye ve erken uyu.Sabah erken kalkıp işe gidicez.
Küçük kız.Tamam anne.
-----Anne ile küçük kız kalkar.Kahvaltılarını yapıp yola çıkarlar.
----Küçük kız mendil satmaya gider.Mendillerini hepsini satar.Ve annesini beklemek için tezgahını toplar.
Küçük kız bekler bekler ..Ne gelen ne giden ...
--------Ağlamaya başlar.Karanlık çökmüştür.
Herkes evine girmiştir.Sokakta sadece çöpçüler vardır.
----Bir polis arabası devriyelen gezerken.Küçük kızı görür.
----Polis.Küçük kız ne ne arıyorsun burada.Karanlık oldu.Yolunumu kaybettin.
Küçük kız.Polis amca men mendil satıyorum .Annemde hamallık yapıyor.Mendilimi satıyorum.Annem burada bekle dedi.Sonra annem gelip beni alıyor.Ama karanlık oldu gelmedi.Çok korkuyorum polis amca.
---Polis küçük kızı alıp karakola getirir.
Polis annesini aramak için bütün hastaneleri.Karakolları ararlar.Sonunda bulurlar.Ama küçük kızın annesi ölmüştür.
----Küçük kız.Polis amca annemi buldunuz mu.
--Polis.Kızım yalan konuşamam.Bulduk.
Küçük kız.AAA holey annem nerde.Beni anneme getirin.Acıkmıştır o şimdi.
---Polis.Küçük kız .Bak şimdi seninle birşey konuşucam.Cenneti duydun mu.Küçük kız.
---Küçük kız .Evet polis amca.Annem anlatmıştı.Biz fakiriz ya.Fakirlere orada çok nimetler varmış.
--Polis.Evet kızım işte annen Cennette gitti.
--Küçük kız.Annem Cennetemi gitti.Beni bırakıp.
-----Polis.Evet kızım.
----Polis amca ben üzülmedim.Çünkü annem orada aç kalmaz.Üşümez..Bizim evin camları yoktu.Rüzgar,Soğuk bizi hasta ederdi.Şimdi annem orada çok mutlu biliyorum.
----Polis.Evet kızım.
--------------Küçük kızı yetimhaneye verirler...
Aradan aylar,yıllar geçer..
------------------Küçük kız büyümüştür.Üniverste son sınıftadır.
Doktor olmayasına az kalmıştır.
----------------Hergün mendil sattığı yere gider.Mendil satan çocukların mendillerini alır.Onlarla oturur.Sohbet ederdi.
----------------Annesinin tuğlada taşıdığı yerlere gidip tuğla taşıyanlarada yardım ederdi.
---------------Hayatı hep insanlara yardım etmeyle geçti.O artık bir Doktor..
-------------İnsanlara yardım eden iyilik meleği oldu.
----------------------Bu yaşadıkları ona bir ders katmıştı.İnsanlara yardım etmeyi.Ve ekmeğini taşdan çıkarmayı.
Mesleğini eline almıştı ama o kadar alçak gönüllüydü ki arada gidip mendil bile satıyor ve fakirlere yardım ediyordu.Şimdi çok mutluydu.Okulunu bitirmiş.Annesinin sözünü tutmuş.Alçak gönüllü bir doktordu...
Yazan .Ezgi Uzun
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.