Leyla öğretmen değil de hemşire olsaydı ya da mühendis neyi değişirdi bu hikâyenin...
Kahraman biraz bencillikle tamamen kendi sablonunu kabullenecek birini dusluyor
Ya da
Tutku arıyor ki o tutku şablon filan bırakmaz insan da
Ayrica
Yazarimin benden nefret edebileceğini düşünmüyorum;)
Öyle genel bir ifade kullanmışsin
Hepsinden onlardan nefret etmek
Yok kardeşim
Bu leyla olmamış sadece
Başka fasla geçelim
Selam ederim;)


meltemecem tarafından 11/25/2015 4:45:42 PM zamanında düzenlenmiştir.

Leyla'ya değil de sizi yazık olmuş....

Siz duygularla boğuşurken, Leyla kendi yolunu bulmuş...

Zevkle okuyup, sonunu buldum.

It was really nice!!!!

şu yazıyı okurken bir an salinger'ı okuyorum sandım.

sometimes i hate myself
okurken aklıma dağınık düşünceler geldi. okul yıllarımdan bazı kişileri hatırladım, sinirlendim. köpek-efendi-zorunlu sadakat üçgeni, çok şık görünen ambalajlanmış bir paket, içi boş bir paket, içindekilerin benim ihtiyacımı tam olarak karşılamayacak olduğu bir paket, yine de seni kendisine çeken bir paket, istediğin kadar diren sen de bizden biri olacaksın... başka şeyler de vardı, unuttum.
neyse
sometimes i hate myself

Cep telefonundan açıp okumaya başladığım yazıyı pc başında tamamladım. Bir elimde çay bardağı bir elimde telefon, okuma çabası içindeyken bu acayip durumun bir sıkıntı yaratıp – çayı telefonuma boca etmek gibi mesela – bir kazaya meydan vermemek adına yazının son bölümlerini okumaya pc başında devam ettim. Doğrusu öğretmenler gününde böyle bir yazıyla karşılaşmak pek de alışık olduğumuz bir durum değildi. Ama işin ilginç yanı ben yazının sonuna gelene değin bunu da unutmuştum. Sanırım buydu, yani yazılarınızı okurken insanı çeken yan. Yazıya o denli kaptırıyor ki insan kendini, dış âlem o an ne demiş, duymuyorsunuz. Bu aralar duysam da zaten bi anlam veremiyorum. Böylesi sanırım daha işime geliyor. Sanki mezarlıktaymışım gibi her şeyin öldüğünü hissediyorum. Yaşayan bir tek benim ve her şey bir anda yok olmuş gibi..belki de tam tersi.ölen benim.

Neyse..yazı diyorduk en son..bir iki yerinde yazım hatası vardı. Belki kendiniz bulmak istersiniz diye yerlerini işaret etmek istemiyorum. Bir şeyleri işaret etmek daha da çirkinleştiriyor bazı şeyleri. Bu aralar bu da fark ettiğim şeylerden biri.


Ve son cümleyi okuyunca yarım bi gülümseyiş yerleşti yüzüme..



Bunu söylemek tuhaf dursa da yazdığınız için teşekkür etmek istiyorum.

Saygı ve selam ile..


-vakitsiz-