Öğretmenliğimin İlk Günleri
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Üniversiteyi bitirdikten sonra Hatay’ın Dörtyol ilcesine Türkçe öğretmeni olarak atanmıştım.Mesleğimi ve memleketimi çok seviyordum.Aksi halde hiçbir kuvvet beni ailemden koparıp,Anadolu’nun küçücük bir kazasında tek başıma yaşamaya mecbur edemezdi.
Annem babam üzerime titrerdi.İtina ile onların ilgisi sevgisi,şefkatiyle yetiştim.Artık memleketime çalışma zamanı gelmişti.Enerji dolu,duygulu,hassas bir genç kızdım.Pembe hayallerle dopdoluydum.Atandığım yere biran önce gitmek için sabırsızlanıyordum.
Ailem beni ,yaşlı bir teyzenin yanına, pansiyoner olarak bırakıp gitti.Burası tahtadan panjurları olan,her türlü konfordan uzak,basit bir odacıktı.Mutfağı yoktu,tuvaleti yolun öbür ucundaydı.Biraz hüzünlendim.Ağlayarak ailemden ayrıldım.Artık,kaderimle baş başa kalmıştım.Ne kalacağım yer,ne yiyeceğim yemek; Hiçbirisi sorun değildi.İdeallerim önemliydi…
Okulun ilk açıldığı günü hiç unutamam.Çocuklar gibi heyecanlıydım.Yüzlerce öğrenci, gözlerimin içine bakıyordu.Kalbim kuş gibi çarpıyordu. Umutla bakan gözlerinden benden ne beklediklerini biliyordum.Günler birbirini kovalıyordu.Okuluma ve öğrencilerime çok alışmıştım. Bunun dışında hiçbir şey beni ilgilendirmiyordu.Gençliğimin bütün heyecanıyla,ideallerimi gerçekleştirmek için çırpınıyordum.
Ak deniz in gök gürültüsü ve fırtınası meşhurdur.Gündüzleri çocuklarla oyalanıyordum.Geceleri rüzgarın etkisiyle tahta panjurlar duvara vurdukça,korkudan yüreğim ağzıma geliyor, yastığın altına kafamı sokup gün ışımasını bekliyordum.
Okula ilk başladığım günden beri öğrencilerin fakirliği dikkatimi çekmişti.Çoğu yakın köylerden geliyordu.İçim acıyordu.
Okulda resim öğretmeni henüz yoktu.Gönüllü resim derslerini kabul ettim.Girmem gereken ders saatlerinden fazlasıyla çalışıyordum.Son sınıflara yağlı boya sulu boya tablolar,bez üzerine çalışmalarla, resim yapmayı sevdiriyordum.Nihayet yıl sonunda,o zamana kadar,orada alışılmamış bir yenilik yaptım.Resim sergisi açtım. Beni orada herkes resim öğretmeni olarak tanıyordu. Askeri garnizon,salonunu bize tahsis etmişti.Bir yıl boyunca çocukların ve benim el emeği göz nuru yaptığımız tablolar teşhir edilecek ve açık arttırmayla satışa sunulacaktı.
Nihayet beklenen gün geldi.Salon ,oldukça kalabalıktı.Fakat böyle bir şeye alışık olmadıkları için hiçbiri,tabloları satın almaya yanaşmıyor,izleyip geçiyordu.Heyecanlı yüreğim tir tir titriyordu.Bunca emekler ve umutlar boşa mı gidecekti?.Gözlerimden akan damla damla yaşları kimse görmesin diye saklıyordum.Masum ve muhtaç öğrencilerimi düşünerek,mikrofona sarılıp ağlayarak etkili bir konuşma yaptım. Biraz sonra tablolar hızla satılmaya başladı.Gözlerime inanamıyordum..Masanın üzeri paralarla doluyordu.Bu sefer sevinçten ağlamaya başlamıştım.
Toplanan paralarla, sınflardan seçtiğim 140 öğrencinin ihtiyaçları giderilmişti.Çok sevinçliydim.Artık okula gelirken üşümeyecek ve ıslanmayacaklardı.Onlara faydalı olmanın mutluluğunu duyuyordum.
Aradan yıllar geçti.Birkaç yıl önce;Rahatsızlığım nedeniyle,Ankara Hacettepe Hastanesindeydim.Arkamdan beyaz önlüklü bir genç bana doğru koşuyordu. Öğretmenim diye elime sarıldı.Tanımıştım.O öğrencilerimden biriydi.
-Öğretmenim,ne güzel duygular aşılamış,ne güzel yetiştirmişsiniz bizleri…Çok etkilenmişim.Sizi hiç unutamadım.Ben de fakir hastalarımla çok ilgileniyor onlara ücretsiz bakıyorum . Dedi.
O anda hastalığımı unutmuş,her yanımı manevi bir haz sarmıştı.Artık hiçbir yerim ağrımıyordu.Gözlerimden iki damla sevinç gözyaşı damladı.
Diyebilirim ki…Hayatımın hiçbir döneminde,o günkü kadar mutlu olmamıştım.
Ülkü Ahıska
YORUMLAR
1952 de Bolu'nun Düzce ilçesi Ören köyünde kutsal mesleğe başladım
Binbir heves,idealler ,çabalar...Okulun helası yoktu,bahçesi var,duvarı yoktu.
Hel yaptık,duvar ördük,bahçeye Çıkrık yaptık,tahtıravalli falan..Benden boyca uzun
Abhaz kızları,sarı saçlı,maviş gözlü..3 sınıf...Civar köyden gelirlerdi.Saygılı,temiz,
ama fakirliğin izleriyle...Sıkıntı çekmiyorduk zira anacığım yanımdaydı..
İlle de evlen oğlum mürüvvetini göreyim falan diye zaman zaman tuttururdu Rahmetli.
Çaresiz Yd.Sb.lığım için ayrılmak zorunda kalmıştım..Bu arada bir de şiir karalamıştım.
Değerli şaire,resam hm.ef. kızımın duygusal metnini işte o duygular içinde okudum..
Şu günlerdeivelilerin de ,ba'zı çocuklarında ÖĞRETMEN'e pek te saygılı davranmadıklarını
bizzat müşahede ediyor ve çok üzülüyorum..Zira Erdek Öğretmen Evi nde satranç oynarız
bahçeleri bitişik..Durum pek hoş değil..ALLAH islah etsin demekten başkaca da fazla bişey
gelmiyor elden.Oooooooooooooof offfffffffff..Sevgiler saygılar değerli dost.
Mehmet Cemalettin Bayhan Şiir Sayfasi ÖĞRETMEN VE ÖTESİ…
------------------------------------------
NURDA YAT BAŞÖĞRETMEN’im..
Bu şiiri,ilk öğretmenliğimi yaptığım,Düzce’nin
Kışla nahiyesi ÖREN köyünde kaleme almış-
tım.Sene 1952..Şimdi,2010 Yılında,FACE’den
gördüğüm ( CUMHURİYET’IN OKULUNU YAPI-
YORUZ..) başlıklı kutsal bir çalışmanın resim-
lerini izledim..Aradan geçen 58 yıl !!..Bir ömür.
Neyin,nelerin,nekadar değişmiş ya da değiş-
memiş olduğunu? ..Aslında iyiliklere doğru bir
değişmeyi görememenin acısıdır,şu anda ya-
şadığım..Şiirimin bir kısmını takdim ediyorum:
——————————————
Köye giderken henüz belki ondokuz yaşın,
Köylünün niza’ından çok kere ağrır başın..
Mısır ekmeği yeter,olmasa bile aş’ın..
Vazifemdir diyerek,buna katlanacaksın !.
Sen bir okul umarken,bir kümes bulacaksın;
Sıvayıp kollarını,yeniden yapacaksın..
Harap sıvalarını kendin onaracaksın !.
Vazifemdir diyerek,Okulu yapacaksın !..
Gittiğin köyde belki bulunmaz içme suyu..
Şükrediver,bulursan bir de kireçli kuyu !..
Kız’ı okula vermez,neylersin köylü huyu !..
Vazifemdir diyerek,buna göz yumacaksın !..
Öğretmen, bekçi gibi,hergün köyde kalmalı,
Yemeklik bulamazsa,suya ekmek salmalı..
Hamama ne lüzum var ? derelere dalmalı.. (!)
Vazifemdir diyerek,buna alışacaksı !
Öğretmen müşfik olur,heran güleryüz takın !
Pis-pasaklı da olsa,horgörme O’nu sakın !..
Kimler ne derrse desin,O’dur sana en yakın..
Vazifemdir diyerek,O’nu kurtaracaksın !..
Sabun alamaz köylü…Yıkayamaz elini…
Zavallı borçludur da ,doğrultamaz belin i..
Hastadır belki evde,oğlu,kızı,gelini…
Vazifemdir diyerek,onlara koşacaksın !..
——-Mehmet Cemalettin Bayhan-DÜZCE-1952..
MEHMET CEMALETTİN BAYHAN tarafından 11/26/2015 9:11:28 PM zamanında düzenlenmiştir.
MEHMET CEMALETTİN BAYHAN tarafından 11/26/2015 9:12:42 PM zamanında düzenlenmiştir.
gül peri
Değerli büyüğüm sayın hocam.Sayfamı ziyaretiniz duygu paylaşımınız ve bu etkili yorumunuz beni çok mutlu etti. Ve çok duygulandım.
Türkiye'nin sizler gibi çalışkan özverili insanlara çok ihtiyacı var.
Bu yazı size anılarınızı yaştmış belli oluyor.
Saygıyla ellerinizden öpüyorum.İyi ki varsınız efendim.
gül peri
Sayfama hoş geldiniz arkadaşım.Çok teşekkür ediyorum.Selam sevgiler.
Öğretmenler günü dolayısıyla veli ve ögrencilerimden bulduğum bir boşlukta hemen Gazi Üniversitesinden bir hocamın gününü kutlamak istedim. Hocam bana "hepimiz hayatımızdaki insanlara bir şeyler katıyoruz ya, hepimiz aslinda birer öğretmeniz ve hepimize, herkese kutlu olsun" diye karşılık verdi. Ne kadar güzel bir bakış açısı, insan kaç yıllık öğretmen olursa olsun, yaşı kaç olursa olsun hala öğretmeninden bir şeyler öğrenebiliyor.
Yazacak çok şey var lakin hep duam"Rabbim bu işin vebalini hakkıyla yerine getireyim, sorgu sualim kolay olsundur"
Yazınızı okuyunca 20 yıl öncesine gittim. "Hey gidi günler hey " geldi geçti bir omür.
Kutlu olsun öğretmenim.
sevgiyle.
gül peri
Duygu paylaşımınız için teşekkürle.Ne mutlu okurken sizlere birşeyler verebildiysem.
Sağ olun var olun efendim.Saygılar.
sana yakışan onurlu bir meslek.........özveriyle yaptığını kalemin ve yüreğin söylüyor usta saygılarımla
gül peri
Teşekkür ederim komutanım sağ olun var olun.Saygılar
Öğretmen, öğrencisinin ikinci annesi gibidir.
Anne kucağından sonra gidilen, en sıcak kucaklardan biri. İlk okul öğretmenleri adı
üzerinde ilk olduğu için asla unutulmazlar. İşiniz hakikaten zor Sn. öğretmenim.
haklarınız ödenmez.
Saygılar,
gül peri
Aynen öyle ben de katılıyorum.Çok teşekkürler.Sevgi ve selamlar
Ögretmenim bu vesile ile öğretmenler gününüzü kutlamış olalım hürmetle ellerinizden öpüyorum...
gül peri
Sene 2014-2015 öğretim yılı, kardeşim Diyarbakır’ın bir ilçesine İngilizce öğrenmeni olarak atandı. Aile olarak sevindik, istediği mesleği icra edecekti en nihayetinde. Fakat ülkenin içinde bulunduğu seçim öncesi karışıklıkların yoğun olduğu bir döneme denk gelmesi bi o kadar da bizi endişelendiriyordu. Henüz okullar açılalı bir hafta olmuştu ki, kardeşim bir öğrencisi tarafından saçından tutulup yere fırlatıldı. Bu yetmez gibi bıçak çekilip ölümle tehdit edildi.
Bunun sebebi neydi ? “ hiç “ koca bi hiç.
Sadece birbirine düşman gösterilmeye çalışılan vatanına milletine devletine düşmanlık besletilmeye çalışılan o tertemiz beyinlerin zehirlenmesi... Evet birileri bizi bölmeye çalışıyor bu aleni. Artık kimsenin bundan şüphesi yok. her şey bu kadar ortada iken birlik olmaktan başka bir çıkar yol da yok.
Demem o ki, sene bilmem kaç olsa da durum değişmiyor. Öğretmenler her daim zorluklarla karşılaşabiliyor. Öyle ya da böyle.
Bundan hiç şüphem yok ki anlatamadığınız nice güzel ve kim bilir nice zor anılarla dolusunuzdur. Verdiğiniz emekler adına teşekkür etmek yeterli gelir mi bilemeden, sadece teşekkür etmek isterim..tüm öğrencileriniz adına.
Öğretmenler gününüzü en kâlbi duygularımla kutlarım. İnşâ’ALLAH her daim güzelliklerle karşılaşır güzel nesillere bedrekâ olursunuz.
Sevgi ve selamlarımla..
gül peri
Bu günlere nazaran biz daha şanslıydık.Evet şimdiki imkanlar yoktu ama.Birlik beraberlik ve huzur vardı.Sınıflarımız kaloriferli değildi.Yağmur yağınca akardı.Sobaları tüterdi.Herkes evinden bir adet odun getirir öyle ısınırdık.
Çocuklar fakir ve eğitimsiz idi ama çok saygılıydı.Verdiklerini hemen kavrar ve alırdı.
Şimdi öğrenciler de velilerde çığırından çıkmış durumda.
Duygu paylaşımı ve yorumunuz için teşekkürler.Allah kardeşiniz yardımcısı olsun.Selam sevgiler.
Değerli Gül hocam;
Dedemin vefatından sonra mıdır bilmem, son bir kaç yıldır epey sulu göz oldum :)
Bu güzel yazınızı okurken ağlamamak için zor tuttuysam da kendimi Aynur Engindeniz hanımefendinin yorumunu da okuyunca gözyaşlarımı tutamadım.
Ben belki 87 doğumlu olduğum için sizin dönemleri yakalayamamış olabilirim; fakat babamın işi dolayısıyla 5, 6 ve 7. sınıfı doğuda ( Kars - Sarıkamış ) okumamdan dolayı yazdığınız yazıyı az çok veya kıyısından köşesinden de olsa anladım ve size hak verdim.
Ellerinizden öperim hocam.
Öğretmenler gününüzü kutlarım.
gül peri
Duygu paylaşımınız için çok teşekkür ediyorum.Oraları görmeyen uzaktan anlayamaz.
Sağlıklı mutlu günler diliyorum.
Çok teşekkür ederim ederim bu değerli paylaşım için sayın öğretmenim. Cümleler arasına sıkışmış olan o tertemiz, duygu yüklü, yüreğin heyecanını ve sıcaklığını hâlâ duyumsamamak imkansızdı.Bana kuyudan su çekerek içme suyumu temin ettiğim günlerimi. Birleşik eğitimli sınıfımı anımsattı. Ne zor şartlarda yarabbi. Bakkalı olmaz mı bir köyün ? Bakkalı bile yoktu. Haftada çerçi gibi bir şey gelir, pirinç, yağ, sigara bütün köylü ondan ihtiyacığını giderirdi. Sakın yanlış anlaşılmasın çalıştığım bir doğu köyü değildi. Bilecik merkeze bağlı bir köydü. Anneme sipariş verip beslenme saatlerinde dağıtmak için portakal, elma göndermesini isterdim. Nasıl sevinirlerdi. O gözlerindeki ışığı, sevinci unutmak mümkün mü ? İnsan canını vermez mi Sizi öyle iyi anlıyorum ki. Hiçbir duyguyla tam olarak anlatılamaz .Yıllar öncesine götürdünüz beni. Sağolun. Var olun.Selam ve sevgilerimle.
gül peri
Bu harika duygu paylaşımınız ve bu yorumunuz için çok teşekkür ederi.
Gerçekten bu yaşantıyı görmeyen anlayamaz.
Duyarlı gönlünüz yazan kaleminiz var olsun Şükran Hanım.
sağlıcakla mutlu kalım.Kadim arkadaşım.Selam ve sevgiler.
Bu güzel anı için teşekkür ederim emeğiniz sağlık ayrıca
Öğretmeler gününüzü kutlar ellerinizden öperim hocam
sevgi ve saygılarımla
gül peri
Çok teşekkür ediyorum.Selam sevgilerimi iletiyor sağlık mutluluk diliyorum.
öğretmenler gününüz kutlu olsun hocam
yazı yerine çok yakışmış
tebrikler, sevgi ve saygılar
gül peri
Sayfama hoş geldiniz ismi güzel kendi güzel kalemi güzel arkadaşım.
Çok teşekkürler.Sağlıklı huzurlu mutlu günler diliyorum.Selam sevgiler.
Değerli yazarım, sevgili öğretmenim bu güzel paylaşımınızı ve öğretmenler gününüzü kutluyorum. Siz öğretmenler kocaman yürekli dev insanlarsınız. Bu ülkeye güzel insanlar yetiştirdiniz. emeğinize ve kaleminize ve yüreğinize sağlık.
gül peri
Sayfama hoş geldiniz.Güzel dilekleriniz için çok teşekkür ediyorum.Sağ olun.Var olun.Sevgiler.
Çok sevmiyor olsam da bu sözü, ortada bir gerçek var eskiden her şey çok daha güzeldi, eskide kaldığı için değil daha samimi oldukları içindi. Bu bayramlar içinde böyle, şarkılar içinde böyle, tatiller içinde böyle, öğretmenlerimiz içinde böyle her şeye uyarlanır eski yapılanlar daha içten olunca hangi koşulda hangi ortamda yapılırsa yapılsın bugüne göre daha zorlu ve imkansızlıklar içinde dahi olsa daha çok özlüyor insan... Görevini layıkıyla yapıp ona sevgisini de katan tüm insanlara saygıyla...
gül peri
Çok haklısınız.Duygularınıza aynen katılıyorum.Eskiden imkanlar çok zordu.
Ama insanlar mutlu ve huzurluydu.
Duygu paylaşımınız için teşekkürler.İyi dilekleriniz için de sağ olun.Var olun.
gül peri
Teşekkür ederim Murat Bey.Beni çok mutlu ettiniz.Sağ olun var olun.
gül peri
Çok teşekkür ediyorum Gülşen Hanım.Selam Sevgiler.Sağ olun.
Derin derin düşündüm kaleminizin izlerindeki okul anılarınızı, öğretmenlik mesleğinin kutsal bir meslek olduğuna hep inanmışımdır. Ve siz öğretmemin o kutsal mesleğinizi öyle örnek bir şekilde yapmışsınız ki, okurken anılarınızı sizden gurur duydum.Yetiştirdiğiniz Dr öğrencinizle karşılaşmanız da muhteşem bir onurdur...
Sizi sevgiyle kucaklıyorum efendim...
Saygılarımı bıraktım...
gül peri
Çok teşekkür ediyorum Oya Hanım.Sağ olun.Selam sevgiler.
Ellerinizden öperiz hocam..
Gerçekten bir öğretmenin en büyük mutluluklarında birisi de dünya gözüyle kendi öğrencisinin bir meslek sahibi olduğunu görmek
Ozgur Güler tarafından 11/24/2015 2:19:59 PM zamanında düzenlenmiştir.
gül peri
Sayfama hoşgeldiniz efendim.Çok mutlu oldum.sağ olun .Teşekkürler.
Sevgili Ülkü hocam, öğretmenler gününüzü tüm kalbimle kutluyorum ve tüm öğretmenlerimizin de.
İyi ki varsınız sevgili hocam.
Yürek dolusu sevgilerimle ve sonsuz saygılarımla...
Ellerinizden öpebilir miyim...
Esenlikler dilerim efendim.
gül peri
Sizler de iyi ki varsınız.Beni mutlu ettiniz.Sağ olun Teşekkür esiyorum
Öğretmenlik eskiden kutsal bir meslekti. Yani sizlerin döneminde. Benim ilkokul öğretmenin de çok idealistti. Her hafta sonu vilayete gider oradan bizim tatmadığımız yiyecek içeceklerden alır sınıfta bir ısırımlık da olsa hepimize dağıtırdı. Maden suyunu ilk onun sayesinde gördük mesela. Muzu. Şimdiki öğretmenlere de saygım sonsuz. İşleri çok zor. Allah hepsinin yardımcısı olsun. Ama üzülerek söylüyorum ki artık o eski idealist öğretmenler çok az yetişiyor. Sizin görev yaptığınız şartlarda bugün çalışabilecek, şartlara gönüllü olarak katlanabilecek, bir yıl sonra memleketine ya da İstanbul'a tayin alabilmek için çabalamayacak çok az öğretmen var.
Sizlerin ellerinden öpülür.
Öğretmenler gününüz kutlu olsun.
Sevgilerimle.
gül peri
Gerçekten gözlemleriniz çok yerinde.Yorumunuz için teşekkürler Aynur Hanım.Mutlu oldum.Sevgiler.
Ne mutlu böyle öğretmene, hayatlarına dokunduğu o minicik insanlar eminim hayatları boyunca öğretmenlerini hiç ama hiç unutmayacaklar...
gül peri
Hala benden kopmadılar.Arar sorarlar sağ olsunlar.
Çok teşekkür ediyorum efendim.
Ne kadar güzel ve onurlu bir meslek öğretmenlik..Çocukları eğitebilmek birşeyler öğretmek bu hem zor hem de sabır isteyen bir meslek gerçekten..Yazınızı keyifle okudum duyarlılığınıza hayran kaldım.Sanırım bir öğretmeni en çok mutlu eden şey o eğittiği çocukları büyüdükleri zaman iyi bir yerlerde görmek..Ve sadece bir elinin öpülmesiyle yada bir cümleyle bile gözleri dolabilen değerli öğretmenler, öğretmenlerimiz..Sizlere çok şey borçluyuz..ben hem sizin hem diğer tüm öğretmenlerin öğretmenler gününü kutluyorum..
Gül Peri hanım bu değerli yazınız için de ayrıca tebrikler..sevgi ve saygılarımla
gül peri
Kadirşinas gönlünüz var olsun.Beni çok mutlu ettiniz.Teşekkür ederim.
öğretmenliğin kazancı bu olmalı sayın Hocam, sevgiyle elinizi öpecek bir nesil bırakmak.
hüzünlendim Hocam zaman zaman beni de arayan öğrencilerim oluyor.
şimdilerde bu mesleğin içine ettiler ne yazık ki.Artık inan yetiştirmek oldukça zorlaştı...
Ülkemin gelecek nesilleri maalesef kayıpta.
saygılarımla
gül peri
Çok haklısınız.Artık öğretmenliğin kutsiyeti kalmadı.
Maaşı almak için gün dolduruyorlar.
Eski öğrenciler de kalmadı.Öğretmeniniz gözünün içine bakan saygılı terbiyeli öğrenciler de yok artık.
Çok mutlu oldum.Saygılar hocam.
yetişmemelrine yıllarını verdıgınız insanların gercek anlamda insanlk görevleriyle aşk la mesleklerini yapmış olmaları aslında tam olarakta asil bir davranış bu sonuç olarak gayretinizn mevvelerının cok yerinde oldugunu ve calışmalarınızn başarıya ulaştıgını gostermesidir bende okurken cok duygulandım sağlıçakla kalın hocam .
gül peri
İşte öğretmenlerin en büyük manevi ödülü budur Cemal Bey.
Sağ olun var olun efendim.Çok memnun oldum.
Ne kadar güzel bir anı.
Bir meslektaşınız olarak gurur duydum.
Sizin ilk görev yaptığınız Hatay ilinin şu andaki valisi de benim öğrencim. Sanırım öğretmenlik mesleğindeki en büyük kazancımız da işte bu. Ne parayla ne de bir başka şeyle asla satın alınamaz bu gurur ve mutluluk.
Öğretmenler gününüz kutlu olsun değerli arkadaşım. Selam ve sevgilerimle.
gül peri
Ben de yorumunuzdan çok duygulandım Sami Bey.İşte biz öğretmenlerin manevi ödülü bunlar.
Teşekkür ediyor ben de öğretmenler gününüzü kutluyorum.Saygılar.
Sayın Hocam bu güzel paylaşımınız için çok teşekkür ederim.
Öğretmenler gününüz kutlu olsun.
Hürmetle, muhabbetle (izninizle) ellerinizden öperim.
gül peri
Teşekkür ederim Bedri Bey.Beni çok mutlu ettiniz.Sağ olun efendim.