Terlik masalı

"Üç yanlış bir doğruyu evire çevire dövdü bu gün. Günlerden fırtına. Gece alabildiğine ıslık çalıyor. Kimi çağırıyor bu rüzgar? Sen hangi bitki örtüsüsün? Yâr yüzünü kana bulamış. Olsun. Ben yıkarım. Her zaman yaptığım iş. Derin bir ah çekerim. Ciğerlerim senfoni çalar. Kırık bir kalp kırık bir kalbi çalar. Alem harami dolmuş. Ortada Ali Baba yok. Ben fukaranın tekiyim. Terliğim bile tek. Koca bir denizde küreksiz bir sandalım. Ne yana savursan deniz. Sahi deniz hiç susar mı? Susar çünkü teni tuzludur. Susamaz çünkü seni kim görse dili çözülür.
Bu gün sen yokken aya çıktım. Orda kimse felsefe yapmaz dediler. Oturdum bira içtim. Meğer dünya ne küçükmüş. Göğsümde ay pardon gözümde büyütmüşüm. Hep yapıyorum bunu. Önce gözümde büyütüyorum. Sonra kocaman ve korkunç oluyorlar. Evet evet örümceklerden bahsediyorum. Her şeyin küçüğü sevilir. Söz bi daha kimse büyümesin gözümde.
Nazdır çekilir sevgiliden gelen. A’yardır çekilir. Yârdır, yaradır, en çok bana yakışır.
Uzaksın diyor. Oysa onla aya çıkmışlığım var. Alıp "bizi" kaçırmışlığım var. Gel bir masalın bir kahramanı olalım beraber dedim. Bir az, iki çok geldi. Sığamadık bir gerçeğin içine. Oysa terliğimin teki onda biliyorum. "