Geçmiş olsun canım, tesadüfen gördüm yazını, başlığı birden yüreğimi sızlattı. O illet hastalık annemi de o kervana kattı. Hatırlamak bile acı veriyor.
İyi olmana çok sevindim, Rabb'im seni ailene sevenlerine bağışlamış şükür ki.
Hüzünle başlayana sevinçle biten hayat serüveni, her şey biz insanlar için ne yazık ki, acısıyla tatlısıyla bir ömrü tüketiyoruz. Allah her şeyin hayırlısını versin cümlemize inşallah
Yüreğin dert görmesin, dilerim bu son olsun
Sevgilerimi selamlarımı yolluyorum
Şen ve esen ķal canım ömür boyu...

* * *

yazının sonunda ben de oh şükür dedim...
büyük geçmiş olsun Gülhun arkadaşım...
Rabbim cümlemizden uzak tutsun o illeti...

sevgiyle...

Ah bu acımasız hayat.İnsanın başına ne işler açıyor?
Okuyunca yaşadığım rahatsızlıklar ve geçirdiğim o ağır ameliyatlar,
sonra gittiğim terapiler geldi.
Allah iyiliğini ve sağlığını versin.Geçmişi tekrar yaşadık sayılır.
Selamlarımla..

Kimse gerçekten yaşamadan bilemez çekilen korkuyu, üzüntüleri, acıları.

Dilerim kimse de yaşamasın. Yaşayarak tecrübelenmesin. Ama hayat bu

ne zaman başımıza ne gelir bilemiyoruz işte. Siz çok güzel vermişsiniz mücadelenizi

O illete gülümseyerek de koydunuz noktanızı.


Sağlıklı, huzurlu nice yaşlarınız olsun.


Sevgiler,

O kadar yaşam ve sevgi kokulu ki öykü.Alkışlayıp susuyorum Seçkinin gözünden kaçmamış. Olayları ve kahramanlarını bu kadar içselleştirebilmek bambaşka bir yetenek olsa gerek.İlgiyle okudum

Çok geçmiş olsun.Ne mutlu size ki;bu illeti gülümseyerek yenmişsiniz.Ne mutlu size ki;gülümsemeyi öğreten bir dost bulmuşsunuz.

Değerli hocam çok geçmiş olsun. Paylaşımınız vesilesiyle tebrik ediyorum efendim.
Sevgiler, saygılar hocam...

Güzel bir hikaye.
Çok sevindim ameliyatın başarılı geçmesine.
O kadar sıcak, o kadar candan anlatmışsınız ki olayı,
o öğretmen hanımın ailesinden biri imiş gibi hissettik kendimizi.
heyecanlandık, telaşlandık ve güzel finale sevindik.
Ne demeli?
Allah, kimsenin başına vermesin o musibeti.
Kutluyorum sizi bu güzel hikayenizden ve dostunuza verdiğiniz destekten dolayı.

gülümsemek bir çok hastalığın ve mutsuzlukla baş etmenin en kısa ve en işe yarar yolu' ve ben buna sevginin gücü diyorum; o güç ki yalnızca ' merhameti sonsuz olan yüce 'Rabbimin marifet ve lütfu ''

tekrar geçmiş olsun der tüm hastalara acil' şifalar dilerim.

tebrik ve selamlar.

Ölmeyi bile bile yaşamak ...Az ötemizde ölümün soğuk nefesini içimize çeke çeke ona koşuyoruz. Hayat bilgisi birazda yaşadıklarımız.


Evet-her şey bitti ve buraya kadar - cümlesini kurduğumuzda bedenimizden bağımsız aklımız dilimizin aracılığıyla itirafını sunar dünyaya ! Öldüm mü, öldük mü ?


Aslında yaşadığımız hayat an' ...an'ımızı dolduran ve ardımızda kalan tek şey 'sevgi' belki de çürümeye yüz tutacak bedenimizi en iyi şekilde temizleyecek sözcüktür...


Bence sizi hayata bağlayan ardınızda biriktirdiğiniz sevgi... En gerekli ve en pahalı ilaç...,,




Yazınızı okurken annemi ameliyata gönderdiğim an'ları yaşadım bende...Hayatın bir yanı insanları aynı duyguda birleştiriyor. Ve empati sayesinde acılar paylaşılabiliyor.




Çok geçmiş olsun...





saygılar

Geçmiş olsun hocam. Ailenizin o güzel insanlarına selam ve saygılar, ne mutlu size... Paylaşımınız çok harikaydı, tebrikler... SAYGILARIMLA

Gülhun Hanım,Geçmiş olsun İyi ki yazı güne geldi de haberimiz oldu.Ne kadar acı ve heyecan

çekmişsiniz.Çok şükür sonuç iyi.O kadar güzel dile getirmişsiniz ki yaşananları.Aynı duygularla ben de

titredim.Eşinizin ve çocuklarınızın sevgi ve ilgisi size direnç vermiş.

Çok şükür Allah sizi sevenlerinize bağışlamış.

.Allah'a emanet olun.Selam sevgiler

iyileşmenize çok sevindim

cenabı HAK evlatlarınıza bağışlasın sizi

başarılarınızın devamını dilerim

Beş kere girdim o ameliyatlara, yoğun bakımlarda ecelle cebelleştim ama öldürmeyen Allah öldürmüyor işte.
Beni hayata bağlayan dualarıma olan güvencimdi. "Çocuklarım çok küçük, ne olur onları öksüz bırakma Allah'ım." diye çok yalvarmıştım. Rabbimin kabul ettiğine de yürekten inanmıştım. Hamdolsun.

Böyle ölümü yakından hissetmek insanın hayat görüşünü epey değiştiriyor. Olumlu yönde tabi.

Nerede varsa tüm hastalara acil şifalar diliyorum.

Güne gelmesini kutluyor, sevgilerimi bırakıyorum sayfanıza.

Yine çok çok güzel bir eser... Her zamanki tadında...
Ve biliyor musun öykü kalemi sana yakışıyor Gülhun.

Hastalıklar, ameliyatlar, sağlıklar, sağlıksızlıklar...
Biliyorsun bunların hepsini yaşadım. Bazen kısa kısa pasajlarla aktarmaya çabaladım; ama fazlasına elim varmadı. Mutlu olduğum tek konu; yaşama sevincimi, hayata sadakatimi hiç kaybetmedim.

Bahsettiğin kişi belli ki kurgu değil ve gerçekten yaşayan biri... Ona da Allah'tan sağlıklı ve huzurlu günler diliyorum...

Son sözlerim ise; şiir kadar da öykücü ve deneme yazılarının ustasısın.
Devam et lütfen...

Tebriklerimle...

Uzun süreli değildi ama on beş yaşında ben de bir ameliyat geçirdim.
Sözde kolay bir ameliyatmış.
O günü hatırladım.
Yaşamak dirençle mümkün olur.

tebrikler,

duyarak anlatılmış gerçek bir öykü.

sevgilerimle..

tebrik ederim.

Sevgi güzeldir Sn. Ertival. Anladığım kadarı ile çok sevilen birisiniz. Zaten hayattaki en önemli şey de sevgidir.Gerisi hikâye...

Şimdi size yazacağım kısa öyküyü daha önce de yazmıştım ama belki gözünüzden kaçmış olabilir diye özellikle size yazmak istiyorum.
Bundan yıllar önceydi. Çok sevdiğim bir aileyi trafik kazasında kaybettik. Arkalarından ağlamaktan ve dua etmekten başka elimizden hiç bir şey gelmiyordu. Öyle çok ağlıyorduk ki... Bunu onların arkasından dua eden hoca da fark etmiş olacak ki; okuduğu duaları bitirdikten sonra gitmeye başlayan kişilere baktı:

Durun dedi. Herkesi durdurdu. (Efendi bir adamdı, nur yüzlü.)

-Bilir misiniz, anne rahmine düştüğümüz anda güzelliğimiz bellidir efendiler.

Hepimiz birbirimize baktık. Saçma geldi tabi. Devam etti sözlerine.

-Kaşımız, gözümüz, burnumuz, kulağımız, el - ayak parmaklarımıza kadar bellidir. Hatta bilir misiniz efendiler? Dünya'da alacağımız soluk bile bellidir. Ne bir nefes fazla, ne bir eksiktir. O yüzden boşuna ağlamayınız kazaymış, kansermiş falan filan diye. Cenab-ı Allah size o soluğu nasip ettiyse etmiştir.

Cennetleri için dua edin yeter. Şimdi gidebilirsiniz.


*

Geçmiş olsun.

Ne kadar yakınız o perde ile,
Bir bakmışsın ölmüşsün.
Anlatırlardı orası şöyle böyle,
Şaşkın bakışlarla Beyoğlu'nu ilk gören köylü gibi.
Tebrik ederim saygılarımla.

Öldüğümü düşünerek garip bir şekilde gözlerimi aralamaya çalıştım. Neler olduğunu hatırlamaya çalışıyordum. Ortalık beyaz ve parlaktı. Ellerimi oynatmak istedim; kıpırdamadı. Ayaklarımı denedim; yoklardı. Ağzımı açmak istedim; dilimle damağım arasında bir şeyler vardı; açamadım.

okurken hastanenin kokusunu beyazlığını yoğun bakımdaki hemşirelerin ayak seslerini duyar gibiydim.... ustaca.... yazılmış muhteşem bir yazı ....duyarlı yüreğini kutluyorum dost en derin saygılarımla...