Hayata gözlerini açan insan kendisini dünyaya getiren önce annesini ve akabinde dünyaya gelmesinde canından can katan babasını görür. Anne sütünü verir korur büyütür. Baba yemez yedirir içmez içirir ve top-luma faydalı olması için doğru yolu gösterir. İstisnalar elbet vardır. Baba evladına babalık yapmazsa evladına iyi yönü göstermezse topluma faydalı olacak bir fert olarak yetiştirmezse evlat bir şey öğrenmediğinden babasına davranışı uygun olmaz elbette. Ağaç yaşken eğilir diye atalarımız boşuna dememiş. Çocuk doğduğu zaman eğitilmek zorundadır. Ancak çocuk eğitim yaşında çevre ve ailesinden ne gördüyse onu uygula-yacak onu öğrenecektir. Buda demektir ki evlat önce babasına bakar babası büyüklerine nasıl davranıyorsa ileride oda ona göre davranacağı muhakkaktır. Yani insan ne ekerse onu biçer.
Benim hayatım böyle geçti böyle öğrendim. Allah rahmet eylesin babam dedeme öyle güzel bakmış öyle itinalı davranmıştı ki bende öyle öğrendim onu yapmaya çalıştım. Ama eksiğim varsa önce Allah sonra babam beni affetsin. bu konuda babamın ölüm günü olan 05.12.2000 tarihi gecesi başında beklerken mahal-lemiz hocalarından Hilmi hocadan bir mesel dinledim bunu size aktarmak istiyorum.
Adamın biri meydanda babasını önüne almış
her kesin gözü önünde sopayla kıyasıya dövüyormuş. Dövülen baba sopa sırtına indikçe acıyla yüzü buruşu-yor fakat sonra katılarak gülüyormuş. Bir müddet sonra oğlu artık yorulmuş olsa gerek bırakıp gitmiş.

Uzaktan bu olayı dikkat ve ibretle izleyen halk
oğlu yanından ayrılan babanın yanına koşturmuş. Biri
merakına mucip olmuş sormuş.
-Ya kardeşim seni oğlun döverken sen yüzünü
buruşturuyor sonrada kahkaha ile gülüyordun. Bunun sebebi nedir? Deyince adam acıyla gülümsemiş ve zorlukla söylemeye çalışmış.
-Bundan kırk sene önce de bu aynı yerde bende
babamı böyle dövmüştüm o aklıma geldi de ondan gülüyordum. Deyince vatandaş bu sefer acı acı gülümsemeye başlamış. demek ki sende ektiğini biçiyorsun demekten kendilerini alamamışlar.
İşte bu böyle ne ekersen onu biçersin diye bo-şuna söylenmemiş. Ama yinede baba hakkı kolay öden-mez. Asıl gerçek baba kaybedildiği zaman galiba değeri daha çok anlaşılıyor. Ve babamın bazen bize kızdığı zaman ben ölünce beni çok ararsınız derdi.
Evet şimdi gerçekten değerini daha iyi anlıyo-ruz ama maalesef artık o yok.

Saygılarımla
Hayrettin TARHAN