MEKTUP 13

• 14 Kasım 2015 Cumartesi 11:21:24

Markette sıradayım.Desem ya bir cesaret,artık herşey parasız olsa.Ama suçlu para değil ,bildim.Para için köle olanda,efendi olanda suç.İşte burjuvazi.Verir mi elindeki gücü?Ezecek o.İşte suç para için ezende.Beni dinler mi burjuva?Dinledi mi yıllarca?Savaşı tercih etti o.Ben yıllarca iyilik için söylenenlerden başka,ayrı ne söyleyeyim de beni dinlesin?Barış mı para mı diye sorsam ona,ne parası o be dese ya.Silse ya bir kalemde.
Öte yandan kendi namusumla kazandığım para ile alacağım güzel pastalarla ,sevgilimle yaşayacağım evde misafirlerimi karşılamak istiyorum ben.Hakkedeyim o pastaları.Öyle bedava olmasın.Hazıra konmayayım.Ama yükseklerde de gözüm olmasın.İşte sorun para da değil,para için efendi ve köle olanda derken demek istediğim tam da buydu.Az yiyeyim,az giyineyim.Sevgiyi keşfeden,sevgiyi samimi yaşayan hayatında maddiyata o kadar fazla yer vermez.Seven başka şeylere değer verir.Mesela ölüm her an peşinde bunu bilir,pekala.Ölümü düşününce hırsı,aşırılığı kaybolur.İnsanlara ılımlı yaklaşır,kalp kırmaz.
Herkez sevemez.Zayıftır bazıları.Korkar.Ya da sevemez,çünkü kendini yüksek görür.Ya da sevemez, çünkü insanlardan nefret ediyordur yaşadıkları yüzünden.geri kalan herkez sevebilir.Sevgi yukarıda saydıklarım için bir bilinmezken,bir hiçken ,sevmeyi bilenler için hazinedir.Sevgilisiyle yaşayacağı evde misafirlerini karşılama heyacanını daha şimdiden duyup mutlu olabilmektir sevmek.
Saymak ise bu yazının hakkını vermektir.Ha yaşa ,doğru yazdın,bravo diyebilmektir.Sevgi de saygı da hayatınızda olsun,dilerim.