Gecenin Dili, Kalem Ve Kağıt...

• 13 Kasım 2015 Cuma 02:04:10

Ben geceleri uyumayı sevmem ki.. Benim gecelerim harfleri kağıda işlemekle geçer. Benim harflerim kalbimdekileri alıp cümleye dökmek için bir araya gelir. Benim cümlelerim sustuklarımdır kısacası... İçimi dökmeye geldim... Hadi kalemim anlat, yaşayıp da diyemediklerini anlat... Hani aklının sana oynadığı oyunla, kalbinin o oyuna açtığı savaşı anlat... Bütün mantığını devredışı bırakan kalbini şikayet et ki belki senin gibi yüreği benliğini ele geçirenlere yardımcı olursun... Doğru ya senin kendine yardımın dokunamazken kime ne diyebilirsin... Benliğini tamamen sevdiğin yapmanın etkisiyle kaleme kağıda sarıldığını söylerken, kime aklını dinle diyebilirsin...

Sus aklım sus... Sana artık gel de hayatıma gir diyemem... O benim nefesim olmuşken beni nefessiz bırak diyemem... Onun alevi beni dumanlara boğsun, nefessizlikten öleyim ama buna gel sen sebep ol diyemem... Varlığım sevgili olmuşken onu bırakıp seni seçemem... Evet duydunuz işte, içimdeki büyük oyunun galibi yüreğim.. Durun biraz da onu anlatayım size ki nasıl aklınıza galip geldiğini bilin...

Hadi yüreğim konuş, sıra sende.. Kalemi tutmayı bilmeyen bu bedene, sevdiğini nasıl harf harf kağıda işlemeyi öğrettiğini anlat.. Gerçi sende haklısın seni anlayabilmek için sevdiğimi tanımaları gerekir. Ama ben Onu anlatmaya kıskanırım. Onu benden başkası bilsin istemem ki. Ben onu anlatmayayım da ona olan sevgimi anlatayım olur mu ? Tamam o zaman veee şimdi yazma vakti diyelim :)

Tamam kalbim sakin ol her zaman yaşadığını anlatıcam :) Bakmayın siz ona sevgili deyince bile hızlı çırpınışlarla cevap verir :) Evet hep dizilerde, filmlerde olan çırpınışlar ama bende o karnında kelebekler uçmalarmış gibi bişey olmadı. Benim yüreğimin tepkisi hep sessiz sessiz sevmekti... Gizli gizli kimseye hissettirmeden çırpınmalardı. Ben sevdamı yıllarca sessizce yaşama sınavına tabi tuttum. Sonra bir baktım sessizlik sevdam olmuş... Nefes alışım sevdam, oturuşum kalkışım sevdam... Her duyduğum şarkı sevdam olmuş... Bu nasıl oldu, nasıl başladı bilmiyorum ama öğrendim ki sevdayı neye hapis edersen o sevdan olur... Yani alnına yazılmışsa ölümüne sevmek, engel olmanın ihtimali dahi yoktur.. Ve bende engel olmadan beni yok edişini izledim... Önce beni aldı, benden ayırdı ve O yaptı.. Sonra bütün cümlelerim ben olmaktan çıkıp senle oluşmaya başladı.. Sonra bir baktım değil cümlelerim, canım senden oluşmaya başladı... Şimdi kelime hazinen de onunla ilgili ne var diye sorarsanız eğer şöyle söyleyeyim : Benim kelimem, harfim, cümlem, yazılarım, herşeyim yalnız SEN den oluşur... Sen sevgili evet sen, yüreğimi yakıp yıkan yârim, Sen desem anlar mısın beni ? Ben gerisini bilmem ki, ben senden başka kelime bilmem ki...

Ve kelimelerle bu kadarını anlatabildiğim sevdam için bir masAllahınızı alırım... Bu dünyalık sevgiyi gerçek İlahi Aşka ulaştırabilme duasıyla... Hayırlı, kalem ve kağıtlı geceler...