Ben in ülkesinde yürüyorum

• 8 Kasım 2015 Pazar 00:56:22

Kucağımda havasız bir özlem. Yazmışım, kaderim çizilmiş,şiir severim, bir romantik insanım. Çatışmalarım ve ben... Yürüdüm mü bunca ağır yolu tek başıma? Yine bir yerlerden geliyorum, özlmeşim kalemi unutan minicik parmaklarım , utangaç ve tutuk. Kuralsızım ne duydum ne de gördüm sadece gölgem kadar varım. Popüler bir dünya, bir savaş bir iç dünya vurdumduymazlığı... Ve ben tebeşir yutup öksüren bir USTA ÖĞRETİCİ. Bu aralar hislerimi tekrar kazanmaya çalışıyorum. O uzun ve sisli bir kaldırımdı, yaşadım hepsi soldu, kara bir günden korkan ağır bir öykü,yaşam umarsız bir eş görüp kendine, dost tadında yaşıyor. Ne oluyor kapılar açıktı, ben kapatıyorum kendimi örtüyorum. Bir telefon ve televizyon çocuğu. Odam işte geniş bir salon, ürküyorum en az rüyalarım kadar. Beyaz bir gölgeyim, bilmiyorum, ışık var mıymış hala gözlerimde? Biraz kurnaz bir kediyim, durmak istiyorum, gözlerim yaşıyor ellerim yıpranmış ağlıyor. Küstüm bir gülün kokusu vardı neden arkama saklandım bilmiyorum, o kayboldu. Ben yok oldum. aynada eski yüzün: Soğuk! Bir zaman aralığı, satır ayrıntıları, takılıp kalmış insanlar:Riya ! Gözüm nü o yaşam sadeliğine dokunamıyor artık. Elimde mi elinde her yola sapmış o yaşam hırsı? Süleyman, acaba bu isme alıştım mı, büyüdükçe her saniye bir başka ben. Farkında değilim taşlar yüzünü dönmüş en şekilsiz ritmiyle. Parçalanmış, sonradan yapıştırılmış bedenler:Ruha özlem! Kalender. Gönlüm yol yürümüş onca zaman elerim oysa korkak oysa sevgili ama sığınaksız. Kimi seveceğim: Benim söz dünyam, inci tarlam,ışık pınarı şırıltı nidaları, besleyen ellerim! Kana kan, diz çöküp boyun büker olmuş. Hani insanca yaşamak? Hem sevgi hem telaş meğerse ikisi bir arada olmuyormuş zıtmış. Ben bile ayrı bir dokuyum artık. Köz olduk seferlerde aydınlık bekleyen. Yumduk hiç kapanmamış ar namus dokunuşları. Tutsaksız bir öğlen mırıltısı Hiçliğin korkusunu taşıyan bir hayat çiçeği... Bedensiz bir kronometre! Yasak bir güverteye çıkıp yelkenlere tutunmak! Bir köy kahvesinde insanlarla yüzleşmek ayıp. Korkak bir kış benimkisi. Güller nerede, isteklerim nerede, tuzağa yakalandım. Aymadım bir yarı gecede, sevmemin en coşkulu yüreğini kaybettim. Mağlup bir kuru tabancanın en uzun namlusuysam, hedefim meteliğe korku saçmak. Aç değilim , keşke yüreğim tok olsaydı.

15/03/2005 UŞAK