Edebiyat dünyasına girdim gireli kimseyi üzmeden rencide etmeden yazmaya özen gösterdim. Anlatmak istediğimi kişi olarak baz almadım genel olarak baz aldım, bugün ise Türkiye’m kazandı adlı şiirimi bazı sitelerde yayınlarken kesinlikle parti ismi vermeden Türkiye’m kazandı diye şiir yazdığım için Siyasi şiir yazmakla suçlandım. Ben şu kazandı şu kaybetti diye bir ifade kullanmadım kazananın bizler olduğunu ifade ettim, yani Türkiye’m istikrar kardeşlik birlik beraberlik kazandığı için sevincimden bir şeyler karaladım ve orada partinin rengini ismini cismini yazmadığım halde her şeyi çok ama çok çok iyi bilen site sahipleri maalesef böyle bir art niyet ve düşünce ile sayfalarca yazı yazmışlar, canları sağ olsun silerim orada şiirimi, bana orada şiirim yayınlanınca Nobel ödülü de vermeyecekler...

Duygularımı şiire dökemezsem ne diye şiir yazıyorum ki-Kimseyi incitmeden art niyette bulunmadan insanları candan severek fikri zikri ne olursa ayırt etmeden-Ne diye duygularıma gem vurayım ki, sevinç olunca sevinci, hüzün olunca hüznü yazamadıktan sonra neye yarar şiir?

Şiir gönüllere sevgi ile yaklaşmak değil midir? Şiir gönüldeki sevinçlerin mutlulukların telkini değil midir? Birlik beraberliğin parlayan ışıltısında yüreğin kabarması, mısraların gönülden tek tek mısralara dökülmesi değil midir? Güçlü gönüllere uzanan el değil midir Şiir? Neden ellere pranga vurmak için bu kadar çaba sarf edilir? Atılan adımların yönünü kendimiz değil neden başkası belirler?

Duvar gibi soğuk bakışlara, duvar bloklara karşı karşıya gelmek maruz kalmak,gönlün hırpalanması gerçekten çok üzücü!Önce bir şiir ülkesine veya şairin ülkesine doğru yavaş yavaş gidin göz gezdirin sondan sonra akıl vermeye kalkın,hem şiir herkesin zevkine göre şiirde yazmaz!İşte ozanların sözlerinden bazıları:
Bir ozan her dizesine kendi yaptığı dilden, kendi yaptığı dilbilgisinden kata kata en sonunda hem büyük dilini, büyük dilbilgisini yaratır; hem okuyucusunu oralara ulaştırır." diyor Fazıl Hüsnü Dağlarca.

"İlk dize tanrı vergisidir. ondan sonrası da çaba." Bir şiir hiç bitmez, yalnızca terk edilir." "Şiir, zamana direnen şeydir."
"Bazı şairlerin ölümüne yanarız, ancak onların şiirleridir ki, yıllar sonra soğuklarda gene ısıtır bizi." diyor Behçet Necatigil.
"Şiir, bozulmuş olanı güzelleştiren bir aynadır." diyor Percy Shelly.

"Düş olmazsa şiir olmaz. Şiir olmazsa bu yaşama katlanılmaz." der Pasteur Valiery Radot.

Neyse hayat bu bazen ayağına çelme takmak isteyenler çıkacak bir adım zıplayarak yazmaya gönülleri sevmeye girmeye devam...Selam ve dua ile...
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-