Sevgili Kemal,

Nedense sanki bu hikayeni daha önce okumuşum gibi bir hisse kapıldım.
Yeni mi yoksa yeniden düzenleme mi?


Sevgiler,

Valla, ne yazacağımı bilemedim şimdi.
Böyle macera romanlarını pek okumam ama,
konunun güncel olması ve yazarının daha önceki yazılarından aşina olduğumuz tat,
bir solukta okumama yetti doğrusu hikayeyi.
Ancak, sanırım dananın kuyruğu ikinci bölümde kopacak ve bizler daha derli toplu bir yorum yazma imkanı bulabileceğiz.
Cümlelerdeki ahenk gerçekten güzeldi.
Tebrik ediyorum.

Dün gece yarısını okudum, öldüğünden habersiz bırakıp kaçtım...


Korktum, zor adam Kemnur Abi. Ne olur, ne olmaz gece gece. Zaten sabaha az kalmış, bir de boğazıma yapışıp "yürü köprüye" dedi. Amanın.

Kaçtım.
Allah'ını seversen şu Çelik Adamı madem öldüreceksin, hafiften aralara tüyo koysan da içimiz rahatlasa.

Fakat şu söz yok mu? Bayıldım...

"Hayat, uykunun bittiği andan, uykunun başladığı ana kadar verilen kararlardan ibarettir."


Defalarca Tebrik ederim.

Sayın hocam yazdığınız yazıyı dikkatle okudum. Konu seçimi gelişen olaylar gerçekleri bir ebir ortaya koyuyor.Gözlerim yarış etti çünkü anlaşır bil dil beni daha da keyiflendiriyor. Şiirlerinizden aldığım okuma zevki yazılarınızda da mevcut...Saygılarımla.

Yüreğine sağlık.